Μη με μαλώνεις Πούλια μου, που τραγουδώ τις νύχτες
Μόν’ φέγγε στις αγάπες μου, και μες στο κύμα ρίχτες
Για να πλυθούν να χτενιστούν, τα γιορτινά να βάλουν
Δώσ’ τους μαντίλια να φορούν, κοράλλια για να στολιστούν
Και να `ρθουν να με πάρουν
Σεργιάνι να με βγάλουνε σε πόλεις που κοιμούνται
Σε φίλους που χαθήκανε και πια δε με θυμούνται
Με ταξιδιάρικα πουλιά να στείλουμε χαμπέρι
Ένα νανούρισμα να παν στους έρωτες που κρύφτηκαν
Μέσα στο καλοκαίρι
Κι ύστερα σύρε να μας βρεις για τα παλιά να πούμε
Κι ώσπου να λάμψει ο Κύρης σου γλυκό κρασί να πιούμε
Μη με μαλώνεις Πούλια μου, που τραγουδώ τις νύχτες
Μόν’ φέγγε στις αγάπες μου
Και μες στο κύμα ρίχτες
|
Mi me malónis Pulia mu, pu tragudó tis níchtes
Món’ fénge stis agápes mu, ke mes sto kíma ríchtes
Gia na plithun na chtenistun, ta giortiná na válun
Dós’ tus mantília na forun, korállia gia na stolistun
Ke na `rthun na me párun
Sergiáni na me vgálune se pólis pu kimunte
Se fílus pu chathíkane ke pia de me thimunte
Me taksidiárika puliá na stilume chabéri
Έna nanurisma na pan stus érotes pu kríftikan
Mésa sto kalokeri
Ki ístera síre na mas vris gia ta paliá na pume
Ki óspu na lámpsi o Kíris su glikó krasí na piume
Mi me malónis Pulia mu, pu tragudó tis níchtes
Món’ fénge stis agápes mu
Ke mes sto kíma ríchtes
|