Μ’ έπιασ’ η τρέλα κι ο σεβντάς
τραγούδι να σου γράψω
ολόλευκο πουκάμισο
για σένανε να ράψω
με δώδεκα χρυσά κουμπιά
με το μονόγραμμά σου
όταν στεγνώνει στο σχοινί
να λάμπει η γειτονιά σου.
Τραγούδι, τραγούδι, της τρέλας μας τραγούδι
τραγούδι, τραγούδι, του σεβντά τραγούδι.
Μ’ έπιασε ο καρά σεβντάς,
και το παλιό μεράκι
χτυπά τα στήθη μου βαθιά
ο πόθος σαν γεράκι
ντύθηκα το τραγούδι σου
και περπατώ στους δρόμους
δεν έχει η αγάπη οδηγό
κι ούτε γνωρίζει νόμους.
Τραγούδι, τραγούδι, της τρέλας μας τραγούδι
τραγούδι, τραγούδι, του σεβντά τραγούδι.
|
M’ épias’ i tréla ki o sevntás
tragudi na su grápso
olólefko pukámiso
gia sénane na rápso
me dódeka chrisá kubiá
me to monógrammá su
ótan stegnóni sto schiní
na lábi i gitoniá su.
Tragudi, tragudi, tis trélas mas tragudi
tragudi, tragudi, tu sevntá tragudi.
M’ épiase o kará sevntás,
ke to palió meráki
chtipá ta stíthi mu vathiá
o póthos san geráki
ntíthika to tragudi su
ke perpató stus drómus
den échi i agápi odigó
ki ute gnorízi nómus.
Tragudi, tragudi, tis trélas mas tragudi
tragudi, tragudi, tu sevntá tragudi.
|