Σε ξένη χώρα μια βραδιά
εβρέθηκα στα ξαφνικά
με μια φτερούγα στην καρδιά
και με πασπόρτ εργάτη
Δεν ξέρω πώς να περπατώ
και πώς τη γλώσσα να μιλώ
κρατιέμαι να μη τρελαθώ
μα τρέμω και κομμάτι
Ρίχνει και χιόνι δυνατό
μα εγώ δεν έχω ούτε παλτό
στην χώρα μου το μήνα αυτό
γυρνάμε με σακάκι
Αλλιώς μου τα `παν στο χωριό
εγώ δεν ήθελα να `ρθώ
μου είπαν θα `βρω τον χρυσό
και βρήκα το φαρμάκι
Τον δρόμο παίρνω τον μακρύ
η νύχτα είναι φοβερή
και η βαλίτσα μου ανοιχτή
την κουβαλώ στην πλάτη
Ανοίγει η πόρτα του μπιστρό
πετάνε έξω έναν ξανθό
σκύβω στο φως για να τον δω
και βλέπω τον Σταμάτη
Με πήρε σπίτι ώρα δυο
και μου `βρασε βαρύ γλυκό
μα εγώ ξεσπάω σε λυγμό
και μου `δωσε ουζάκι
Την άλλη μέρα στις οχτώ
πήγα να δω τ’ αφεντικό
μα δε μου άνοιξε να μπω
κι είδα τον επιστάτη
Κι από τις πέντε το πρωί
με βάλανε μες στο κελί
Δευτέρα με Παρασκευή
δίπλα σ’ ένα παιδάκι
Δουλεύω τώρα χρόνια δυο
ξέχασα τον μικρό μου γιο
και τη φτερούγα μου μαδώ
σε τούτη εδώ την άκρη
|
Se kséni chóra mia vradiá
evréthika sta ksafniká
me mia fteruga stin kardiá
ke me paspórt ergáti
Den kséro pós na perpató
ke pós ti glóssa na miló
kratiéme na mi trelathó
ma trémo ke kommáti
Ríchni ke chióni dinató
ma egó den écho ute paltó
stin chóra mu to mína aftó
girnáme me sakáki
Alliós mu ta `pan sto chorió
egó den íthela na `rthó
mu ipan tha `vro ton chrisó
ke vríka to farmáki
Ton drómo perno ton makrí
i níchta ine foverí
ke i valítsa mu anichtí
tin kuvaló stin pláti
Anigi i pórta tu bistró
petáne ékso énan ksanthó
skívo sto fos gia na ton do
ke vlépo ton Stamáti
Me píre spíti óra dio
ke mu `vrase varí glikó
ma egó ksespáo se ligmó
ke mu `dose uzáki
Tin álli méra stis ochtó
píga na do t’ afentikó
ma de mu ánikse na bo
ki ida ton epistáti
Ki apó tis pénte to pri
me válane mes sto kelí
Deftéra me Paraskeví
dípla s’ éna pedáki
Dulevo tóra chrónia dio
kséchasa ton mikró mu gio
ke ti fteruga mu madó
se tuti edó tin ákri
|