Ήταν κάτι νύχτες που ήσουνα κοντά μου,
ήταν κάτι ώρες μαγικές.
Ήταν κάτι νύχτες που γινόσουνα δικιά μου,
και ζούσαμε στιγμές μοναδικές.
Μα τώρα που `χεις φύγει
είναι άδεια η αγκαλιά μου,
κι έμειναν οι νύχτες σκοτεινές.
Θυμήσου τα λόγια που μου λεγες,
θυμήσου τόσες βραδιές.
Θυμήσου εκείνα που μου ‘δινες,
και όλα μοιάζουν σαν να τανε χτες.
Ό,τι και να κάνεις, όπου κι αν κοιτάξεις,
πάντοτε μπροστά σου θα με βρεις.
Όσο και να θέλεις τώρα να ξεχάσεις
τη μοίρα σου ν’ αλλάξεις δεν μπορείς
Τόσες αναμνήσεις πες μου πως θα τις πετάξεις;
Θα σε κυνηγάνε μια ζωή.
Γι’ αυτό θυμήσου τα λόγια που μου λεγες,
θυμήσου τόσες βραδιές.
Θυμήσου εκείνα που μου ‘δινες,
και όλα μοιάζουν σαν να τανε χτες.
|
Ήtan káti níchtes pu ísuna kontá mu,
ítan káti óres magikés.
Ήtan káti níchtes pu ginósuna dikiá mu,
ke zusame stigmés monadikés.
Ma tóra pu `chis fígi
ine ádia i agkaliá mu,
ki éminan i níchtes skotinés.
Thimísu ta lógia pu mu leges,
thimísu tóses vradiés.
Thimísu ekina pu mu ‘dines,
ke óla miázun san na tane chtes.
Ό,ti ke na kánis, ópu ki an kitáksis,
pántote brostá su tha me vris.
Όso ke na thélis tóra na ksechásis
ti mira su n’ alláksis den boris
Tóses anamnísis pes mu pos tha tis petáksis;
Tha se kinigáne mia zoí.
Gi’ aftó thimísu ta lógia pu mu leges,
thimísu tóses vradiés.
Thimísu ekina pu mu ‘dines,
ke óla miázun san na tane chtes.
|