Στα μεθυσμένα μου τραγούδια
εσένα έχω στο μυαλό
όταν θα λάβεις τα λουλούδια
ίσως να νιώθεις σαν κι εγώ
Δε σου ζητώ να με φοβάσαι
σου ζήτησα να μ’ αγαπάς
να μην ξεχνάς να με θυμάσαι
και πιο ωραία θα περνάς
Τι κι αν χωρίσαμε τι έγινε
για μένα είμαστε μαζί
αυτό που μου `δωσες και έμεινε
το αποκάλεσα ζωή
Στα μεθυσμένα μου τραγούδια
εσύ μου παίρνεις το μυαλό
όταν θα λάβεις τα λουλούδια
επώνυμα θα είμαι εγώ
Ευτυχισμένη πάντα να `σαι
πρώτα με έκανες εσύ
και τις στιγμές που μόνη θα `σαι
η σκέψη μας μισή μισή
Τι κι αν χωρίσαμε τι έγινε
για μένα είμαστε μαζί
αυτό που μου `δωσες και έμεινε
το αποκάλεσα ζωή
|
Sta methisména mu tragudia
eséna écho sto mialó
ótan tha lávis ta luludia
ísos na nióthis san ki egó
De su zitó na me fováse
su zítisa na m’ agapás
na min ksechnás na me thimáse
ke pio orea tha pernás
Ti ki an chorísame ti égine
gia ména imaste mazí
aftó pu mu `doses ke émine
to apokálesa zoí
Sta methisména mu tragudia
esí mu pernis to mialó
ótan tha lávis ta luludia
epónima tha ime egó
Eftichisméni pánta na `se
próta me ékanes esí
ke tis stigmés pu móni tha `se
i sképsi mas misí misí
Ti ki an chorísame ti égine
gia ména imaste mazí
aftó pu mu `doses ke émine
to apokálesa zoí
|