Μια φυλακή
είν’ ο κόσμος μακριά σου
μα η νύχτα αυτή
μου `φερε το άρωμά σου
Τι λάθος κάνω
κι όλο φτάνω πιο κοντά
κι όλο σε χάνω
κι όλο απ’ την αρχή ξανά;
Όλο σε χάνω
κι όλο απ’ την αρχή ξανά,
τι λάθος κάνω
κι όταν φτάνω είν’ αργά;
Μια ξενιτιά
η ζωή χωρίς εσένα
κι απ’ την καρδιά
δεν γλιτώνεις μ’ένα ψέμα
Τι λάθος κάνω
κι όλο φτάνω πιο κοντά
κι όλο σε χάνω
κι όλο απ’ την αρχή ξανά;
Όλο σε χάνω
κι όλο απ’ την αρχή ξανά,
τι λάθος κάνω
κι όταν φτάνω είν’ αργά;
|
Mia filakí
in’ o kósmos makriá su
ma i níchta aftí
mu `fere to áromá su
Ti láthos káno
ki ólo ftáno pio kontá
ki ólo se cháno
ki ólo ap’ tin archí ksaná;
Όlo se cháno
ki ólo ap’ tin archí ksaná,
ti láthos káno
ki ótan ftáno in’ argá;
Mia ksenitiá
i zoí chorís eséna
ki ap’ tin kardiá
den glitónis m’éna pséma
Ti láthos káno
ki ólo ftáno pio kontá
ki ólo se cháno
ki ólo ap’ tin archí ksaná;
Όlo se cháno
ki ólo ap’ tin archí ksaná,
ti láthos káno
ki ótan ftáno in’ argá;
|