Χωρίς αγάπη με ρεφρέν μισό, τα Σάββατα
με ένα ξεκούρδιστο μυαλό χωρίς εσένα
γυρνάω στην πόλη αδειανός, χωρίς οράματα
μ’έναν αναίτιο χωρισμό στα δεδομένα
Τι να πρωτοθυμηθώ αγάπη μου από σένα
έτσι που απέμεινα στον κόσμο μου χαμένος
από ποιο σωσίβιο να πιαστώ μετά από σένα
είμαι ναυάγιο στη θλίψη βυθισμένος
Τι να πρωτοθυμηθώ αγάπη μου από σένα
έτσι που απέμεινα στον κόσμο μου χαμένος
όλα μες στο πλήθος μια ανάμνηση από σένα
κάποιος με σπρώχνει και κοιτάω απορημένος
Χωρίς μια σχέση με καρδιά μισή, τα Σάββατα
με μια κιθάρα αγκαλιά αντί για σένα
σαν προσεχώς του σινεμά, έρχονται τραύματα
όνειρα, πόνος και ζωή γίνονται ένα
|
Chorís agápi me refrén misó, ta Sávvata
me éna ksekurdisto mialó chorís eséna
girnáo stin póli adianós, chorís orámata
m’énan anetio chorismó sta dedoména
Ti na protothimithó agápi mu apó séna
étsi pu apémina ston kósmo mu chaménos
apó pio sosívio na piastó metá apó séna
ime nafágio sti thlípsi vithisménos
Ti na protothimithó agápi mu apó séna
étsi pu apémina ston kósmo mu chaménos
óla mes sto plíthos mia anámnisi apó séna
kápios me spróchni ke kitáo aporiménos
Chorís mia schési me kardiá misí, ta Sávvata
me mia kithára agkaliá antí gia séna
san prosechós tu sinemá, érchonte trafmata
ónira, pónos ke zoí ginonte éna
|