|
Είναι το φως σου μες στην καρδιά μου
που τρεμοπαίζει που σβήνει σκιές
και λέω μήπως μήπως και γίνω
αυτό το κάτι που τρέμει που θες
αν είσαι αλήθεια ο ουρανός μου
ένα μονάχα μένει να πω
ας σκορπιστούνε μέσα στο μπλε σου
όσα πονάνε όσα δε ζω
Τι πιο απλό τι πιο μεγάλο
να ’μαι για σένα ότι έχεις
μαζί σου πια δεν αμφιβάλλω
να αγαπάς μόνο ν’ αντέχεις
Τι πιο απλό τι πιο μεγάλο
είσαι ο λόγος που υπάρχω
δεν έχω ανάγκη τίποτα άλλο
τον ουρανό σου φτάνει να ’χω
Μια ευκαιρία θα δώσω και πάλι
τη μοναξιά μου ν’ αποχωριστώ
δεν ξέρω αν κάπου και που θα με βγάλει
τα δυο σου μάτια ν’ ακολουθώ
μείνε κοντά μου και πες μου πως θα ’ναι
ήλιος καυτός μαζί και βροχή
θέλω να γίνεις αυτά που φοβάμαι
αυτά που λένε πως είναι ψυχή
Τι πιο απλό τι πιο μεγάλο
να ’μαι για σένα ότι έχεις
μαζί σου πια δεν αμφιβάλλω
να αγαπάς μόνο ν’ αντέχεις
Τι πιο απλό τι πιο μεγάλο
είσαι ο λόγος που υπάρχω
δεν έχω ανάγκη τίποτα άλλο
τον ουρανό σου φτάνει να ’χω
|
Ine to fos su mes stin kardiá mu
pu tremopezi pu svíni skiés
ke léo mípos mípos ke gino
aftó to káti pu trémi pu thes
an ise alíthia o uranós mu
éna monácha méni na po
as skorpistune mésa sto ble su
ósa ponáne ósa de zo
Ti pio apló ti pio megálo
na ’me gia séna óti échis
mazí su pia den amfivállo
na agapás móno n’ antéchis
Ti pio apló ti pio megálo
ise o lógos pu ipárcho
den écho anágki típota állo
ton uranó su ftáni na ’cho
Mia efkería tha dóso ke páli
ti monaksiá mu n’ apochoristó
den kséro an kápu ke pu tha me vgáli
ta dio su mátia n’ akoluthó
mine kontá mu ke pes mu pos tha ’ne
ílios kaftós mazí ke vrochí
thélo na ginis aftá pu fováme
aftá pu léne pos ine psichí
Ti pio apló ti pio megálo
na ’me gia séna óti échis
mazí su pia den amfivállo
na agapás móno n’ antéchis
Ti pio apló ti pio megálo
ise o lógos pu ipárcho
den écho anágki típota állo
ton uranó su ftáni na ’cho
|
