|
Τι σε μέλλει εσένανε
από που είμαι εγώ
απ’ το Καραντάσι φως μου
ή απ’ το Κορδελιό
Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς
Απ’ τον τόπο που είμαι εγώ
ξεύρουν ν’ αγαπούν
ξεύρουν τον καημό να κρύβουν
ξεύρουν να γλεντούν
Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς
Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
αφού δε με λυπάσαι φως μου
και με τυραννάς
Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς
Απ’ τη Σμύρνη έρχομαι
να βρω παρηγοριά
να βρω μες στην Αθήνα μας
αγάπη κι αγκαλιά
Τι σε μέλλει εσένανε
κι όλο με ρωτάς
από ποιο χωριό είμαι εγώ
αφού δε μ’ αγαπάς
|
Ti se mélli esénane
apó pu ime egó
ap’ to Karantási fos mu
í ap’ to Kordelió
Ti se mélli esénane
ki ólo me rotás
apó pio chorió ime egó
afu de m’ agapás
Ap’ ton tópo pu ime egó
ksevrun n’ agapun
ksevrun ton kaimó na krívun
ksevrun na glentun
Ti se mélli esénane
ki ólo me rotás
apó pio chorió ime egó
afu de m’ agapás
Ti se mélli esénane
ki ólo me rotás
afu de me lipáse fos mu
ke me tirannás
Ti se mélli esénane
ki ólo me rotás
apó pio chorió ime egó
afu de m’ agapás
Ap’ ti Smírni érchome
na vro parigoriá
na vro mes stin Athína mas
agápi ki agkaliá
Ti se mélli esénane
ki ólo me rotás
apó pio chorió ime egó
afu de m’ agapás
|
