|
Τι σου ‘κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις
Να ‘ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Να ‘ξερες πως σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακριά μου και λόγο δε μου λες
Αμίλητό μου στόμα, φεγγάρι μου σβησμένο
ανάθεμα την ώρα και τη βαριά στιγμή
Όλα για σε τα δίνω, τα δίνω και πεθαίνω
για να μη σε αγγίξουν ξανά οι στεναγμοί
|
Ti su ‘kana ke pínis, tsigáro sto tsigáro
ki in’ ta pikrá su mátia sto pátoma karfiá
Pes mu gia de m’ afínis me dio filiá na páro
ap’ ta tholá su mátia ti mavri sinnefiá
Pes mu gia de m’ afínis me dio filiá na páro
ap’ ta tholá su mátia ti mavri sinnefiá
I póni pu se sfázun, póni dipli gia ména
stalázun stin kardiá mu ta dákria pu kles
Na ‘kseres pos sparázun ta mésa mu gia séna
pu stékese makriá mu ke lógo de mu les
Na ‘kseres pos sparázun ta mésa mu gia séna
pu stékese makriá mu ke lógo de mu les
Amílitó mu stóma, fengári mu svisméno
anáthema tin óra ke ti variá stigmí
Όla gia se ta díno, ta díno ke petheno
gia na mi se angiksun ksaná i stenagmi
|
