|
Είναι τα χρόνια σου που φεύγουν
κι οι αγάπες που σ’ αφήσαν
και τα όνειρά σου τρέμουν
για τα θέλω που λυγίσαν
ίσως να ’ναι η μοναξιά σου
και οι νύχτες σου οι κρύες
που τρυπάνε την καρδιά σου
και φωλιάζουνε σαν λύπες
Μα τι σου λείπει τι σου λείπει
κι είναι το βλέμμα σου θολό
τι σου λείπει τι σου λείπει
κι απόψε πάλι κοιτάς το κενό
Είναι μάτια μου ο δρόμος
σκοτεινός μακρύς και ξένος
κι ο καθένας ταξιδεύει
κι είναι πόνο φορτωμένος
άλλες μέρες άλλες νύχτες
υποσχέσεις πάντα δίνουν
κι η ζωή παιχνίδια παίζει
με τις μνήμες σου που σβήνουν
Μα τι σου λείπει τι σου λείπει
κι είναι το βλέμμα σου θολό
τι σου λείπει τι σου λείπει
κι απόψε πάλι κοιτάς το κενό
|
Ine ta chrónia su pu fevgun
ki i agápes pu s’ afísan
ke ta ónirá su trémun
gia ta thélo pu ligisan
ísos na ’ne i monaksiá su
ke i níchtes su i kríes
pu tripáne tin kardiá su
ke foliázune san lípes
Ma ti su lipi ti su lipi
ki ine to vlémma su tholó
ti su lipi ti su lipi
ki apópse páli kitás to kenó
Ine mátia mu o drómos
skotinós makrís ke ksénos
ki o kathénas taksidevi
ki ine póno fortoménos
álles méres álles níchtes
iposchésis pánta dínun
ki i zoí pechnídia pezi
me tis mnímes su pu svínun
Ma ti su lipi ti su lipi
ki ine to vlémma su tholó
ti su lipi ti su lipi
ki apópse páli kitás to kenó
|
