Γεννήθηκα σε τόπο ρημαγμένο
με βάσανα και λύπες ποτισμένο
άνθρωποι με σκυμμένο το κεφάλι
και σπίτια τυλιγμένα στο σκοτάδι
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Μεγάλωσα σ’ αυλές χορταριασμένες
με δυόσμο και ιδρώτα φυτεμένες
ο δάσκαλος με σάπια κιμωλία
μας δίδασκε αμφίβολη ιστορία
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Ανδρώθηκα σε πολυκατοικία
ανάμεσα σε σκέψεις και βιβλία
κι εσύ απ’το μπαλκόνι σου να γέρνεις
τον έρωτα στη σκέψη μου να φέρνεις
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Τ’ αγάπησα τα χρόνια που `χω ζήσει
το χθες δεν το ’χω ακόμα λησμονήσει
και τώρα περπατώ στη μοναξιά
κι η θλίψη μου ματώνει την καρδιά
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
|
Genníthika se tópo rimagméno
me vásana ke lípes potisméno
ánthropi me skimméno to kefáli
ke spítia tiligména sto skotádi
Ma ti ta thélis tóra ke ta sizitás
me sképsis me pethenis me ponás
Megálosa s’ avlés chortariasménes
me diósmo ke idróta fiteménes
o dáskalos me sápia kimolía
mas dídaske amfívoli istoría
Ma ti ta thélis tóra ke ta sizitás
me sképsis me pethenis me ponás
Andróthika se polikatikía
anámesa se sképsis ke vivlía
ki esí ap’to balkóni su na gérnis
ton érota sti sképsi mu na férnis
Ma ti ta thélis tóra ke ta sizitás
me sképsis me pethenis me ponás
T’ agápisa ta chrónia pu `cho zísi
to chthes den to ’cho akóma lismonísi
ke tóra perpató sti monaksiá
ki i thlípsi mu matóni tin kardiá
Ma ti ta thélis tóra ke ta sizitás
me sképsis me pethenis me ponás
|