Τι θέλεις και ζητάς λογαριασμό
Εγώ ούτε φιλί δε σου χρωστάω
Καρδιά μ’ αρρωστημένο εγωισμό
Τη σβήνω απ’ τη ζωή μου, τη πετάω
Τα λόγια που μου έλεγες ξεχνάς
Τα χάδια σου αλλού τα ’χεις δοσμένα
Τα όνειρα μου γίνανε βραχνάς
Κι οι νύχτες αποτσίγαρα σβησμένα
Δεν είναι που με βρίσκει το πρωί
Να πίνω, να θυμώνω, να τα σπάω
Δεν είναι που πληρώνω μια ζωή
Μα είναι που ακόμα σ’ αγαπάω
Τι θέλεις και ζητάς λογαριασμό
Ποιο άλλοθι το ψέμα σου γυρεύει
Εδώ στης μοναξιάς το χαλασμό
Τις νύχτες ο καημός με σακατεύει
Κομμάτια της καρδιάς μου το γυαλί
Το βλέμμα μου ατέλειωτη ψιχάλα
Εγώ που σε αγάπησα πολύ
Κι εσύ που δε με πόνεσες μια στάλα
|
Ti thélis ke zitás logariasmó
Egó ute filí de su chrostáo
Kardiá m’ arrostiméno egismó
Ti svíno ap’ ti zoí mu, ti petáo
Ta lógia pu mu éleges ksechnás
Ta chádia su allu ta ’chis dosména
Ta ónira mu ginane vrachnás
Ki i níchtes apotsígara svisména
Den ine pu me vríski to pri
Na píno, na thimóno, na ta spáo
Den ine pu pliróno mia zoí
Ma ine pu akóma s’ agapáo
Ti thélis ke zitás logariasmó
Pio állothi to pséma su girevi
Edó stis monaksiás to chalasmó
Tis níchtes o kaimós me sakatevi
Kommátia tis kardiás mu to gialí
To vlémma mu atélioti psichála
Egó pu se agápisa polí
Ki esí pu de me póneses mia stála
|