Τι του ‘χω κάνει; πέστε μου, τι του `χω κάνει;
και στη σφαλιάρα μ’ έχει πεθάνει,
φταίω δε φταίω μ’ εμένα τα βάζει,
και με μαλώνει και μου φωνάζει
μα δε με πειράζει.
Όλο με δέρνει, με χτυπάει και με βρίζει,
μα όλο φεύγει κι όλο εδώ γυρίζει,
κι εγώ χωρίς το Τζίνο
χάνομαι. σβήνω.
Τι μου `χει κάνει; πέστε μου, τι μου `χει κάνει;
και με τραβάει απ’ το φουστάνι,
μπροστά στους φίλους του με ξεφτιλίζει
μα όλο φεύγει κι όλο εδώ γυρίζει
και ξαναρχίζει.
Ίσως δεν έχει, θα μου πεις, και που να πάει,
ίσως λιγάκι και να μ’ αγαπάει,
και στα μάτια του κόσμου
είναι δικός μου.
|
Ti tu ‘cho káni; péste mu, ti tu `cho káni;
ke sti sfaliára m’ échi petháni,
fteo de fteo m’ eména ta vázi,
ke me malóni ke mu fonázi
ma de me pirázi.
Όlo me dérni, me chtipái ke me vrízi,
ma ólo fevgi ki ólo edó girízi,
ki egó chorís to Tzíno
chánome. svíno.
Ti mu `chi káni; péste mu, ti mu `chi káni;
ke me travái ap’ to fustáni,
brostá stus fílus tu me kseftilízi
ma ólo fevgi ki ólo edó girízi
ke ksanarchízi.
Ίsos den échi, tha mu pis, ke pu na pái,
ísos ligáki ke na m’ agapái,
ke sta mátia tu kósmu
ine dikós mu.
|