Δεν είναι η στιγμή
ν’αλλάξει η ζωή
μαθαίνεις έτσι κι έτσι ζεις
Κι αν δεν μπορεί εσύ
κι αν δεν μπορώ μαζί
δε θα μπορέσει άλλος κανείς
Σε δυο λεπτά χτυπάει καλοκαίρι
κι όταν χτυπάει μι’αγάπη,το σώμα το ξέρει
Η ώρα της ζωής
αρχίζει,μην αργείς
κι αν δεν ζούμε καλά,είσαι καλά
που τα πάντα αλλάζει
Η ώρα της ζωής
αρχίζει μόλις πεις
πες μου μια ώρα εσύ να είμαι εκεί
και ο κόσμος σου μοιάζει
Τι ώρα θα βγούμε;
Σε τέτοιες εποχές
με τις φωτιές σβηστές
μια σπίθα αξίζει για να ζεις
Για κοίτα με λοιπόν
να γίνουν παρελθόν
οι χίλιες μέρες της βροχής
Σε δυο λεπτά χτυπάει καλοκαίρι
κι όταν χτυπάει μι’αγάπη,το σώμα το ξέρει
Η ώρα της ζωής
αρχίζει,μην αργείς
κι αν δεν ζούμε καλά,είσαι καλά
που τα πάντα αλλάζει
Η ώρα της ζωής
αρχίζει μόλις πεις
πες μου μια ώρα εσύ να είμαι εκεί
και ο κόσμος σου μοιάζει
Τι ώρα θα βγούμε;
Αν κάτι θες πολύ
πες το λοιπόν ,πες “το θέλω”
κι ολόκληρη τη γη
στον ουρανό θα σου φέρω
|
Den ine i stigmí
n’alláksi i zoí
mathenis étsi ki étsi zis
Ki an den bori esí
ki an den boró mazí
de tha borési állos kanis
Se dio leptá chtipái kalokeri
ki ótan chtipái mi’agápi,to sóma to kséri
I óra tis zoís
archízi,min argis
ki an den zume kalá,ise kalá
pu ta pánta allázi
I óra tis zoís
archízi mólis pis
pes mu mia óra esí na ime eki
ke o kósmos su miázi
Ti óra tha vgume;
Se téties epochés
me tis fotiés svistés
mia spítha aksízi gia na zis
Gia kita me lipón
na ginun parelthón
i chílies méres tis vrochís
Se dio leptá chtipái kalokeri
ki ótan chtipái mi’agápi,to sóma to kséri
I óra tis zoís
archízi,min argis
ki an den zume kalá,ise kalá
pu ta pánta allázi
I óra tis zoís
archízi mólis pis
pes mu mia óra esí na ime eki
ke o kósmos su miázi
Ti óra tha vgume;
An káti thes polí
pes to lipón ,pes “to thélo”
ki olókliri ti gi
ston uranó tha su féro
|