Τι ζητάς λοιπόν
σβήσε το παρόν
Το ξέρω πως δε μ’ αγαπάς
το ξέρω δε σε νοιάζει
πως η αγάπη που ζητάς
με το φεγγάρι μοιάζει
Τη νύχτα είσαι αστροφεγγιά
τη μέρα καταιγίδα
είσαι γυναίκα ερημιά
στα μάτια σου το είδα
Τι ζητάς λοιπόν
πες μου τι ζητάς
σβήσε το παρόν
μη μ’ αναζητάς
Το ξέρω πως η αγάπη σου
ποτέ δεν αγαπάει
στον άνεμο γεννήθηκε
στον άνεμο σκορπάει
Είσαι γυναίκα κεραυνός
που την καρδιά χτυπάει
και ο δικός ουρανός
που έφυγε και πάει
Τι ζητάς λοιπόν
πες μου τι ζητάς
σβήσε το παρόν
μη μ’ αναζητάς
|
Ti zitás lipón
svíse to parón
To kséro pos de m’ agapás
to kséro de se niázi
pos i agápi pu zitás
me to fengári miázi
Ti níchta ise astrofengiá
ti méra kategida
ise gineka erimiá
sta mátia su to ida
Ti zitás lipón
pes mu ti zitás
svíse to parón
mi m’ anazitás
To kséro pos i agápi su
poté den agapái
ston ánemo genníthike
ston ánemo skorpái
Ise gineka keravnós
pu tin kardiá chtipái
ke o dikós uranós
pu éfige ke pái
Ti zitás lipón
pes mu ti zitás
svíse to parón
mi m’ anazitás
|