Ποια σιωπή κυλάει στα μάτια σου
ποια ζωή είναι εδώ και δε μιλά
ζωή κρυμμένη
ποιες πληγές πονούν τα βράδια σου
πες μου ποια αλήθεια περιμένει
μα τίποτα πια τίποτα
Τι να πεις τι να πω
πάλι τέλειωσαν τα λόγια
έτσι ανύποπτα
τι να πεις τι να πω
όλα ήτανε δικά μας
τώρα τίποτα τίποτα
Πως περάσανε όλα χάθηκαν
μια ζωή μια στιγμή μικρή στιγμή
στο χρόνο μοιάζει
Πόσα όνειρα ξεχάστηκαν
κι η ψυχή να μείνεις σου φωνάζει
μα τίποτα πια τίποτα
Τι να πεις τι να πω
πάλι τέλειωσαν τα λόγια
έτσι ανύποπτα
τι να πεις τι να πω
όλα ήτανε δικά μας
τώρα τίποτα τίποτα
Πως ξεχνιέται μια ζωή
πως φτάνει η στιγμή
η αγάπη να χαθεί
πες μου πώς αντίο να σου πω
ποιο είναι το σωστό
και πως ν’αγαπηθούμε πάλι
|
Pia siopí kilái sta mátia su
pia zoí ine edó ke de milá
zoí krimméni
pies pligés ponun ta vrádia su
pes mu pia alíthia periméni
ma típota pia típota
Ti na pis ti na po
páli téliosan ta lógia
étsi anípopta
ti na pis ti na po
óla ítane diká mas
tóra típota típota
Pos perásane óla cháthikan
mia zoí mia stigmí mikrí stigmí
sto chróno miázi
Pósa ónira ksechástikan
ki i psichí na minis su fonázi
ma típota pia típota
Ti na pis ti na po
páli téliosan ta lógia
étsi anípopta
ti na pis ti na po
óla ítane diká mas
tóra típota típota
Pos ksechniéte mia zoí
pos ftáni i stigmí
i agápi na chathi
pes mu pós antío na su po
pio ine to sostó
ke pos n’agapithume páli
|