Μέρωσε, μέρα, μέρωσε τον πόνο μου να νιώσεις
κι αν δεις μαχαίρι στην καρδιά, βγάλ’ το μου να με σώσεις.
Κι αν δεις μαχαίρι στην καρδιά, βγάλ’ το μου να με σώσεις.
Μέρωσε, μέρα, μέρωσε τον πόνο μου αν μπορείς.
Κι αν στάξει αίμα απ’ την πληγή
κι αν με πονέσεις πιο πολύ,
θα πω πως ήταν ένα ψέμα
ό,τι μου χάρισε η ζωή.
Κι αν στάξει αίμα απ’ την πληγή
κι αν με πονέσεις πιο πολύ,
θα πω δεν ήτανε για μένα
η αγάπη που ’ρθε να με βρει.
Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε και πάρε μου τη ζάλη,
μήπως και βρω τη γιατρειά στη σκοτεινή σου αγκάλη.
Μήπως και βρω τη γιατρειά στη σκοτεινή σου αγκάλη.
Νύχτωσε, νύχτα, νύχτωσε. Νύχτωσε να χαρείς.
|
Mérose, méra, mérose ton póno mu na niósis
ki an dis macheri stin kardiá, vgál’ to mu na me sósis.
Ki an dis macheri stin kardiá, vgál’ to mu na me sósis.
Mérose, méra, mérose ton póno mu an boris.
Ki an stáksi ema ap’ tin pligí
ki an me ponésis pio polí,
tha po pos ítan éna pséma
ó,ti mu chárise i zoí.
Ki an stáksi ema ap’ tin pligí
ki an me ponésis pio polí,
tha po den ítane gia ména
i agápi pu ’rthe na me vri.
Níchtose, níchta, níchtose ke páre mu ti záli,
mípos ke vro ti giatriá sti skotiní su agkáli.
Mípos ke vro ti giatriá sti skotiní su agkáli.
Níchtose, níchta, níchtose. Níchtose na charis.
|