Πρωινά λαχανιασμένα
rendez vous ματαιωμένα
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω
κόμπο δένεις κόμπο λύνω
στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω
στην αστροφεγγιά σε χάνω
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες
ονειροπαρμένες φάτσες
σκάβουν στη σιωπή λαγούμι
με τσιγάρο και με ρούμι
σαν φαντάροι απολυμένοι
που κανείς δε περιμένει
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη
τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σαν νυχτώνει
του έρωτά της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι
και μας παίρνει απ’ το χέρι
|
Priná lachaniasména
rendez vous mateoména
drómo pernis drómo afíno
kóbo dénis kóbo líno
stin iliofengiá se ftáno
stin astrofengiá se cháno
Όpios forái ti thlípsi stémma
ísos poté tu de tha máthi
ti drómo anigi éna pséma
ti méli krívi to agkáthi
Stu Apríli tis tarátses
oniroparménes fátses
skávun sti siopí lagumi
me tsigáro ke me rumi
san fantári apoliméni
pu kanis de periméni
Όpios forái ti thlípsi stémma
ísos poté tu de tha máthi
ti drómo anigi éna vlémma
ti méli krívi to agkáthi
Mórtissa karameláti
tsakistí ke mirodáti
me kernái san nichtóni
tu érotá tis to afióni
krívi i níchta to macheri
ke mas perni ap’ to chéri
|