Κάνε μια στάση για να κατέβω
εδώ είναι η πόλη της μοναξιάς
να περπατήσω και να χαζεύω
τα μαγαζιά της ξενοιασιάς.
Ο χρόνος φεύγει σαν λεωφορείο
κάνε μια στάση να κατέβω
η αγάπη θέλει πάντοτε δύο
σ’ αυτή την πόλη εγώ θα τη βρω.
Θα το γνωρίσω το πρόσωπο της
στα όνειρα μου το συναντώ
είναι μια δύναμη που μας ξεπερνάει
κι εγώ αφήνομαι και περπατώ.
Αχ! Ουρανέ μου τα βήματα της
που θα περάσω που θα σταθεί
δώσε να μοιάζουν όλα τυχαία
οδήγησε τα όμορφα εσύ.
|
Káne mia stási gia na katévo
edó ine i póli tis monaksiás
na perpatíso ke na chazevo
ta magaziá tis kseniasiás.
O chrónos fevgi san leoforio
káne mia stási na katévo
i agápi théli pántote dío
s’ aftí tin póli egó tha ti vro.
Tha to gnoríso to prósopo tis
sta ónira mu to sinantó
ine mia dínami pu mas ksepernái
ki egó afínome ke perpató.
Ach! Oirané mu ta vímata tis
pu tha peráso pu tha stathi
dóse na miázun óla tichea
odígise ta ómorfa esí.
|