Αυτό το άσπρο σου πουκάμισο
ξέχνα το πάνω στο σεντόνι
Θέλω να το φορώ κατάσαρκα
τις νύχτες που κοιμάμαι μόνη
Και μπες στο αίμα μου και κύλησε
σαν το ποτάμι του Γενάρη
Να σ’ έχω πάντα μες στο σώμα μου
κοχύλι με μαργαριτάρι
Κοιτάξου μέσα στον καθρέφτη μου
ώσπου να πιει το πρόσωπό σου
Να κουβεντιάζω με τα μάτια σου
Να λάμπω απ’ το χαμόγελό σου
Και μπες στο αίμα μου και κύλησε
σαν το ποτάμι του Γενάρη
Να σ’ έχω πάντα μες στο σώμα μου
κοχύλι με μαργαριτάρι
|
Aftó to áspro su pukámiso
kséchna to páno sto sentóni
Thélo na to foró katásarka
tis níchtes pu kimáme móni
Ke bes sto ema mu ke kílise
san to potámi tu Genári
Na s’ écho pánta mes sto sóma mu
kochíli me margaritári
Kitáksu mésa ston kathréfti mu
óspu na pii to prósopó su
Na kuventiázo me ta mátia su
Na lábo ap’ to chamógeló su
Ke bes sto ema mu ke kílise
san to potámi tu Genári
Na s’ écho pánta mes sto sóma mu
kochíli me margaritári
|