|
Σ’ αγαπώ αρκετά
για να σ’ αφήσω μόνο σου
αρκετά για να πονάει τόσο
Σ’ αγαπώ αρκετά
ίσα να βρεις το δρόμο σου
λίγο πριν σε πληγώσω
Ήμουν εντάξει μέχρι χτες
με τις πληγές μου ανοιχτές
χαρά να τρέχουνε
Κι ήρθαν δυο βλέμματα βαριά
και πέσαν πάνω μου σκουριά
για να μ’ ελέγχουνε
Μ’ έπιασε κάτι να στο πω
και σου ‘πα πάλι σ’ αγαπώ
μικρό το ψέμα μου
Συγγνώμη για την προσβολή
μα εγώ δεν είμαι για πολύ
το ‘χω στο αίμα μου
Ήμουν εντάξει μέχρι χθες
ήξερα τι είναι αυτό που θες
κι ήταν στο χέρι μου
Δε σ’ αφορά προσωπικά
είναι που εμένα τελικά
το ‘χει τ’ αστέρι μου
|
S’ agapó arketá
gia na s’ afíso móno su
arketá gia na ponái tóso
S’ agapó arketá
ísa na vris to drómo su
lígo prin se pligóso
Ήmun entáksi méchri chtes
me tis pligés mu anichtés
chará na tréchune
Ki írthan dio vlémmata variá
ke pésan páno mu skuriá
gia na m’ elégchune
M’ épiase káti na sto po
ke su ‘pa páli s’ agapó
mikró to pséma mu
Singnómi gia tin prosvolí
ma egó den ime gia polí
to ‘cho sto ema mu
Ήmun entáksi méchri chthes
íksera ti ine aftó pu thes
ki ítan sto chéri mu
De s’ aforá prosopiká
ine pu eména teliká
to ‘chi t’ astéri mu
|
