|
Έξω ο αέρας και το κρύο
να σε τρυπάει σαν βελόνα
κι εμείς αγάπη μου τα δύο
στην κουνιστή την πολυθρόνα
Στην κουνιστή την πολυθρόνα
εσύ κι εγώ έναν χειμώνα
να βλέπουμε βροχές και χιονιά
και τα σπουργίτια στα μπαλκόνια
να ρίχνει ο έρωτας βελάκια
κι εμείς τρελά γλυκά φιλάκια
στην κουνιστή την πολυθρόνα
έναν ολόκληρο χειμώνα
Έξω ο κοσμάκης να υποφέρει
να τουρτουρίζουνε οι γέροι
οι καθώς πρέπει κι οι αλήτες
να κοκκιν;iζουνε οι μύτες
Στην κουνιστή την πολυθρόνα
εσύ κι εγώ έναν χειμώνα
να βλέπουμε βροχές και χιονιά
στα καφενεία τα γκαρσόνια
να φτιάχνουν τσάι στους πελάτες
να νιαουρίζουνε οι γάτες
και στην πλατεία τα παιδάκια
με τα κασκόλ και τα σκουφάκια
Κι όταν η άνοιξη θα μπαίνει
κι ανθίσει η πρώτη ανεμώνα
εμείς οι δυο ξεχασμένοι
στην κουνιστή την πολυθρόνα
Στην κουνιστή την πολυθρόνα
εσύ κι εγώ έναν αιώνα
να βλέπουμε τα χελιδόνια
φωλιές να χτίζουν στα μπαλκόνια
να ρίχνει ο έρωτας βελάκια
κι εμείς τρελά γλυκά φιλάκια
κι ένα παιδάκι να κοιτά
τα χίλια χρώματα του Μάη.
|
Έkso o aéras ke to krío
na se tripái san velóna
ki emis agápi mu ta dío
stin kunistí tin polithróna
Stin kunistí tin polithróna
esí ki egó énan chimóna
na vlépume vrochés ke chioniá
ke ta spurgitia sta balkónia
na ríchni o érotas velákia
ki emis trelá gliká filákia
stin kunistí tin polithróna
énan olókliro chimóna
Έkso o kosmákis na ipoféri
na turturízune i géri
i kathós prépi ki i alítes
na kokkin;izune i mítes
Stin kunistí tin polithróna
esí ki egó énan chimóna
na vlépume vrochés ke chioniá
sta kafenia ta gkarsónia
na ftiáchnun tsái stus pelátes
na niaurízune i gátes
ke stin platia ta pedákia
me ta kaskól ke ta skufákia
Ki ótan i ániksi tha beni
ki anthísi i próti anemóna
emis i dio ksechasméni
stin kunistí tin polithróna
Stin kunistí tin polithróna
esí ki egó énan eóna
na vlépume ta chelidónia
foliés na chtízun sta balkónia
na ríchni o érotas velákia
ki emis trelá gliká filákia
ki éna pedáki na kitá
ta chília chrómata tu Mái.
|
