|
Family!! Goin’ Trough!! Σκοταδιστές!!
Συμμάχησα απόψε με την πόλη που με πνίγει
κι υπέγραψα συμβόλαιο που το πρωί θα λήγει
πουλήθηκα στη νύχτα μ’ αμοιβή λίγη παρέα
για να λέω στον εαυτό μου πως περνάω πάντα ωραία.
Κρέμασα στον τοίχο παλιές φωτογραφίες
ζωντανή κληρονομιά για πολλές δεκαετίες
τα λάφυρα μιας μάχης που δεν έγινε στην Τροία
αλλά στην Αγιά Βαρβάρα όταν ήμουν δεκατρία.
Στριμώχτηκα με άλλους μέσα σ’ ένα επί ένα
στ’ ασπρόμαυρα νταμάκια λίγα πιόνια στριμωγμένα
στρατιώτης σε μια μάχη με τα στοιχεία της φύσης
πότε μοναχός μου και πότε μ’ ενισχύσεις
κι έτσι γίνομαι συνήθως ήρωας της μιας βραδιάς
μες στα βρώμικα στενά της παλιάς μου γειτονιάς
μάνα μου η νύχτα και πατέρας μου ο δρόμος
αδέρφια μου τα λόγια και εχθρός μου μόνο ο χρόνος.
Όταν τα βάθη μεγαλώνουν ανεβαίνει πιο ψηλά
στο βουνό των αισθημάτων το σταυρό του κουβαλά
ο καλός μου εαυτός είναι πάντοτε παρόν
και τα βράδια γράφει στίχους με το φως των αστεριών.
Περιμένω απ’ το σκοτάδι και απόψε να με κρύψει
να χαράξω τη σκιά μου μες στη πόλη πριν με πνίξει
κι αντιδρώ μ’ αυτό τον τρόπο γιατί μόνο έτσι αντέχω
να περνάει ο καιρός και να χάνω ότι έχω
βαδίζω κι απέναντί μου φώτα με θαμπώνουν
τόσα πρέπει στο μυαλό μου καταφέρνουν και στριμώχνουν
σπρώχνω να περάσω να αναπνεύσω λίγο αέρα
κι έτσι κάθε κρύα νύχτα γίνεται επιτέλους μέρα
μες στους δρόμους της Αθήνας κάθε βράδυ φυγαδεύω
την ανάγκη να ξεφύγω απ’ αυτά που κοροϊδεύω
είναι πάθος που με παίρνει κάθε βράδυ από πίσω
και με πείθει ψιθυρίζοντας στ’ αφτί να πολεμήσω.
Όσο τα βάθη μεγαλώνουν ανεβαίνει πιο ψηλά
στο βουνό των αισθημάτων το σταυρό του κουβαλά
ο καλός μου εαυτός είναι πάντοτε παρόν
και τα βράδια γράφει στίχους με το φως των αστεριών.
Το σπίτι μου η νύχτα
τα όρνια μου κρατούν τα σκήπτρα
η στιχομυθεία μια ιερή τελετή
για κάθε αυθεντικό MC
όταν οι άλλοι χορεύουν στα κλαμπάκια
με βρίσκω να γράφω στιχάκια
στα παγκάκια της πλατείας
με αλάνια που κρατάνε όλη την ομορφιά της νύχτας
χρόνος χρήσιμος όχι κορόιδο της πίστας
το σκοτεινό σου πέπλο είναι αυτό που θέλω
ο καπνός σχηματίζει
τις ρίμες πριν στολίσει ο αβάς
στα σοκάκια τρυγυρνάω
δεν έχω που να πάω
δε με ρώτησε κανείς αν έχω τίποτα να φάω
η ψυχή ησυχάζει μας καλεί όπως η φωνή
στο μυαλό που μας φέρνει σ’ επαφή
με κάθε ύπαρξη που στο χρόνο έχει χαθεί
η νύχτα δίνει εμπειρίες ξεχωριστές
με αγάπησε η μάνα μας Σκοτάδιστες…
Όσο τα βάθη μεγαλώνουν ανεβαίνει πιο ψηλά
στο βουνό των αισθημάτων το σταυρό του κουβαλά
ο καλός μου εαυτός είναι πάντοτε παρόν
και τα βράδια γράφει στίχους με το φως των αστεριών.
|
Family!! Goin’ Trough!! Skotadistés!!
Simmáchisa apópse me tin póli pu me pnígi
ki ipégrapsa simvóleo pu to pri tha lígi
pulíthika sti níchta m’ amiví lígi paréa
gia na léo ston eaftó mu pos pernáo pánta orea.
Krémasa ston ticho paliés fotografíes
zontaní klironomiá gia pollés dekaetíes
ta láfira mias máchis pu den égine stin Tria
allá stin Agiá Oarvára ótan ímun dekatría.
Strimóchtika me állus mésa s’ éna epí éna
st’ asprómavra ntamákia líga piónia strimogména
stratiótis se mia máchi me ta stichia tis físis
póte monachós mu ke póte m’ enischísis
ki étsi ginome siníthos íroas tis mias vradiás
mes sta vrómika stená tis paliás mu gitoniás
mána mu i níchta ke patéras mu o drómos
adérfia mu ta lógia ke echthrós mu móno o chrónos.
Όtan ta váthi megalónun aneveni pio psilá
sto vunó ton esthimáton to stavró tu kuvalá
o kalós mu eaftós ine pántote parón
ke ta vrádia gráfi stíchus me to fos ton asterión.
Periméno ap’ to skotádi ke apópse na me krípsi
na charákso ti skiá mu mes sti póli prin me pníksi
ki antidró m’ aftó ton trópo giatí móno étsi antécho
na pernái o kerós ke na cháno óti écho
vadízo ki apénantí mu fóta me thabónun
tósa prépi sto mialó mu kataférnun ke strimóchnun
spróchno na peráso na anapnefso lígo aéra
ki étsi káthe kría níchta ginete epitélus méra
mes stus drómus tis Athínas káthe vrádi figadevo
tin anágki na ksefígo ap’ aftá pu koroidevo
ine páthos pu me perni káthe vrádi apó píso
ke me pithi psithirízontas st’ aftí na polemíso.
Όso ta váthi megalónun aneveni pio psilá
sto vunó ton esthimáton to stavró tu kuvalá
o kalós mu eaftós ine pántote parón
ke ta vrádia gráfi stíchus me to fos ton asterión.
To spíti mu i níchta
ta órnia mu kratun ta skíptra
i stichomithia mia ierí teletí
gia káthe afthentikó MC
ótan i álli chorevun sta klabákia
me vrísko na gráfo stichákia
sta pagkákia tis platias
me alánia pu kratáne óli tin omorfiá tis níchtas
chrónos chrísimos óchi koróido tis pístas
to skotinó su péplo ine aftó pu thélo
o kapnós schimatízi
tis rímes prin stolísi o avás
sta sokákia trigirnáo
den écho pu na páo
de me rótise kanis an écho típota na fáo
i psichí isicházi mas kali ópos i foní
sto mialó pu mas férni s’ epafí
me káthe íparksi pu sto chróno échi chathi
i níchta díni ebiríes ksechoristés
me agápise i mána mas Skotádistes…
Όso ta váthi megalónun aneveni pio psilá
sto vunó ton esthimáton to stavró tu kuvalá
o kalós mu eaftós ine pántote parón
ke ta vrádia gráfi stíchus me to fos ton asterión.
|
