|
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα τη χαρά ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνιέσαι
Μου μείνανε ένα αντίο αλλά και δυο σταγόνες δάκρυ
και μονοπάτια απάτητα πριν φτάσω σ’ άλλη άκρη
κρατώντας ένα δέμα από αναμνήσεις στην μασχάλη
Τα βήματα μου χάθηκαν στο χρόνο εξαφανίστηκαν
κι οι φίλο σαν δεντρόφυλλα κιτρίνισαν και σχίστηκαν
οι άνθρωποι στο διάβα μου αλλάζανε ονόματα
κι οι πόλεις μου χαρίσανε εικόνες και βιώματα
Χαθήκαν όλοι φύγανε δεν ξέρω πια που πήγανε
πνιγήκανε στα δάκρυα τα κύματα τους πήρανε
μακριά σ’ άλλους τόπους, σ’ άλλες χώρες, σ’ άλλα μέρη
ψάχνοντας για ήλιο, για αμμουδιά και καλοκαίρι
Αφήσανε όλοι πίσω τους δεκάδες αναμνήσεις
και δάκρυα ζεστά για να πιεις και να μεθύσεις
τα δέντρα μεγαλώσαν απ’ τα δάκρυα και θεριέψαν
οι ξένοι κι οι εχθροί μεταξύ τους συγγενέψαν
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα την χαρά ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνιέσαι
Θολώσανε τα τζάμια κι έτσι βρήκα μια ευκαιρία
να χαράξω με το δάχτυλο μου ακόμα μια ιστορία
δυο τρεις φίλοι και βενζίνη, ένα τιμόνι και μια δύνη
το μυαλό πάει μπροστά μα το δάκρυ δεν τ’ αφήνει
Μαύρη πίσσα η άσφαλτος κι οι λευκές γραμμές σαν χέρι
να μου δείχνουν άλλους τόπους, άλλες χώρες, άλλα μέρη
στο ραδιόφωνο τα λόγια περιττά μπρος στις εικόνες
τα χείλη σφραγισμένα για να μείνουν λίγο μόνες
Οδοιπορικό σε ένα δάκρυ που κυλάει
από την ψυχή, στα μάτια και στα μάγουλα ξεσπάει
ραγίζει σαν γυαλί, σαν κρύσταλλο που σπάει
ξεπλένει αμαρτίες, ξανανιώνει και γερνάει
Δάκρυα η βροχή στα παράθυρα του τρένου
δάκρυα στον κρίνο απ’ τα μάτια της Παρθένου
δάκρυα οι νότες, δάκρυα οι λέξεις
μικρές, υγρές σταγόνες κι απ’ τα χείλη σου να βρέξεις
Με δάκρυα γεννιέσαι με δάκρυα θα φύγεις
με δάκρυα την χαρά ή τον θυμό σου ξετυλίγεις
με δάκρυα αγαπάς με δάκρυα αγαπιέσαι
με δάκρυα αλκοόλ στο ποτήρι σου ξεχνίεσαι
|
Me dákria genniése me dákria tha fígis
me dákria ti chará í ton thimó su ksetilígis
me dákria agapás me dákria agapiése
me dákria alkoól sto potíri su ksechniése
Mu minane éna antío allá ke dio stagónes dákri
ke monopátia apátita prin ftáso s’ álli ákri
kratóntas éna déma apó anamnísis stin mascháli
Ta vímata mu cháthikan sto chróno eksafanístikan
ki i fílo san dentrófilla kitrínisan ke schístikan
i ánthropi sto diáva mu allázane onómata
ki i pólis mu charísane ikónes ke viómata
Chathíkan óli fígane den kséro pia pu pígane
pnigíkane sta dákria ta kímata tus pírane
makriá s’ állus tópus, s’ álles chóres, s’ álla méri
psáchnontas gia ílio, gia ammudiá ke kalokeri
Afísane óli píso tus dekádes anamnísis
ke dákria zestá gia na piis ke na methísis
ta déntra megalósan ap’ ta dákria ke theriépsan
i kséni ki i echthri metaksí tus singenépsan
Me dákria genniése me dákria tha fígis
me dákria tin chará í ton thimó su ksetilígis
me dákria agapás me dákria agapiése
me dákria alkoól sto potíri su ksechniése
Tholósane ta tzámia ki étsi vríka mia efkería
na charákso me to dáchtilo mu akóma mia istoría
dio tris fíli ke venzíni, éna timóni ke mia díni
to mialó pái brostá ma to dákri den t’ afíni
Mavri píssa i ásfaltos ki i lefkés grammés san chéri
na mu dichnun állus tópus, álles chóres, álla méri
sto radiófono ta lógia perittá bros stis ikónes
ta chili sfragisména gia na minun lígo mónes
Odiporikó se éna dákri pu kilái
apó tin psichí, sta mátia ke sta mágula ksespái
ragizi san gialí, san krístallo pu spái
ksepléni amartíes, ksananióni ke gernái
Dákria i vrochí sta paráthira tu trénu
dákria ston kríno ap’ ta mátia tis Parthénu
dákria i nótes, dákria i léksis
mikrés, igrés stagónes ki ap’ ta chili su na vréksis
Me dákria genniése me dákria tha fígis
me dákria tin chará í ton thimó su ksetilígis
me dákria agapás me dákria agapiése
me dákria alkoól sto potíri su ksechníese
|
