Έφυγες κι όλα εσύ μαζί σου τα πήρες,
κι άφησες πίσω σου χιλιάδες κενά,
και το μυαλό μου κι η ψυχή κι η καρδιά μου
και τα δωμάτια του σπιτιού αδειανά.
Δεν το περίμενα αυτό από εσένα,
υπήρξες άδικη με μένα πολύ,
όλα στα μέτρα σου κομμένα ραμμένα,
τα είχες φαίνεται απ’ την πρώτη στιγμή,
απ’ την πρώτη στιγμή.
Μπήκες ξαφνικά μες στην καρδιά μου,
κι έκλεψες τα περισσότερα,
έλα μπες και στο διαμέρισμά μου,
για να πάρεις και τα υπόλοιπα.
Έφυγες κι όλα εσύ μαζί σου τα πήρες,
ελπίδες, όνειρα και άλλα πολλά,
και έμεινε άδειο εντελώς το κορμί μου,
δίχως αισθήματα και δίχως καρδιά,
και δίχως καρδιά.
Μπήκες ξαφνικά μες στην καρδιά μου,
κι έκλεψες τα περισσότερα,
έλα μπες και στο διαμέρισμά μου,
για να πάρεις και τα υπόλοιπα.
|
Έfiges ki óla esí mazí su ta píres,
ki áfises píso su chiliádes kená,
ke to mialó mu ki i psichí ki i kardiá mu
ke ta domátia tu spitiu adianá.
Den to perímena aftó apó eséna,
ipírkses ádiki me ména polí,
óla sta métra su komména ramména,
ta iches fenete ap’ tin próti stigmí,
ap’ tin próti stigmí.
Bíkes ksafniká mes stin kardiá mu,
ki éklepses ta perissótera,
éla bes ke sto diamérismá mu,
gia na páris ke ta ipólipa.
Έfiges ki óla esí mazí su ta píres,
elpídes, ónira ke álla pollá,
ke émine ádio entelós to kormí mu,
díchos esthímata ke díchos kardiá,
ke díchos kardiá.
Bíkes ksafniká mes stin kardiá mu,
ki éklepses ta perissótera,
éla bes ke sto diamérismá mu,
gia na páris ke ta ipólipa.
|