Είμ’ ένα φτωχοκόριτσο,
ένα αγνό λουλούδι
κι από τα χείλη μου ποτέ
δε λείπει το τραγούδι.
Αγαπάω το τραγούδι,
αγαπάω τη δουλειά,
αγαπώ κι έναν εργάτη
που `χει μια χρυσή καρδιά.
Κι αν είμαι φτωχοκόριτσο
για πλούτη δεν πουλιέμαι,
τα πλούτη τα `χω στην καρδιά,
το λέω και καυχιέμαι.
Αγαπάω το τραγούδι,
αγαπάω τη δουλειά,
αγαπώ κι έναν εργάτη
που `χει μια χρυσή καρδιά.
Είμ’ ένα φτωχοκόριτσο,
το λέω με καμάρι,
για προίκα, δίνω την τιμή
σ’ αυτόν που θα με πάρει.
Αγαπάω το τραγούδι,
αγαπάω τη δουλειά,
αγαπώ κι έναν εργάτη
που `χει μια χρυσή καρδιά.
|
Im’ éna ftochokóritso,
éna agnó luludi
ki apó ta chili mu poté
de lipi to tragudi.
Agapáo to tragudi,
agapáo ti duliá,
agapó ki énan ergáti
pu `chi mia chrisí kardiá.
Ki an ime ftochokóritso
gia pluti den puliéme,
ta pluti ta `cho stin kardiá,
to léo ke kafchiéme.
Agapáo to tragudi,
agapáo ti duliá,
agapó ki énan ergáti
pu `chi mia chrisí kardiá.
Im’ éna ftochokóritso,
to léo me kamári,
gia prika, díno tin timí
s’ aftón pu tha me pári.
Agapáo to tragudi,
agapáo ti duliá,
agapó ki énan ergáti
pu `chi mia chrisí kardiá.
|