Μες στα χέρια μου κρατάω
ένα φυλαχτό
μου το είχε δώσει τότε
που ήτανε εδώ
Μου είχε πει να μη το χάσω
όταν θα χαθεί
θα θυμίζει τις στιγμές
που ζήσαμε μαζί
Κι από τότε στο πλευρό μου
έχω εσένα φυλαχτό μου
μες στη χάντρα σου κοιτάζω
και με δάκρυα σου φωνάζω
Σε παρακαλώ
έστω ένα λεπτό
φέρτην πάλι πίσω
λίγο να τη δω
Σε παρακαλώ
χάρη στο ζητώ
δεν αντέχω άλλο
πάω να τρελαθώ
Ζωντανές οι αναμνήσεις
μένουν πάντα εδώ
χάρη σ’ενα τόσο δα
μικρούλι φυλαχτό
το κρατάω και θυμάμαι
που μου είχε πει
αν θα φύγει μη το χάσω
είχα ορκιστεί
Κι από τότε στο πλευρό μου
έχω εσένα φυλαχτό μου
μες στη χάντρα σου κοιτάζω
και με δάκρυα σου φωνάζω
Σε παρακαλώ
έστω ένα λεπτό
φέρτην πάλι πίσω
λίγο να τη δω
Σε παρακαλώ
χάρη στο ζητώ
δεν αντέχω άλλο
πάω να τρελαθώ
|
Mes sta chéria mu kratáo
éna filachtó
mu to iche dósi tóte
pu ítane edó
Mu iche pi na mi to cháso
ótan tha chathi
tha thimízi tis stigmés
pu zísame mazí
Ki apó tóte sto plevró mu
écho eséna filachtó mu
mes sti chántra su kitázo
ke me dákria su fonázo
Se parakaló
ésto éna leptó
fértin páli píso
lígo na ti do
Se parakaló
chári sto zitó
den antécho állo
páo na trelathó
Zontanés i anamnísis
ménun pánta edó
chári s’ena tóso da
mikruli filachtó
to kratáo ke thimáme
pu mu iche pi
an tha fígi mi to cháso
icha orkisti
Ki apó tóte sto plevró mu
écho eséna filachtó mu
mes sti chántra su kitázo
ke me dákria su fonázo
Se parakaló
ésto éna leptó
fértin páli píso
lígo na ti do
Se parakaló
chári sto zitó
den antécho állo
páo na trelathó
|