Ένα γράμμα είχα χθες
λίγες λέξεις δυο γραμμές
και μου γράφεις ότι αύριο θα ’ρθεις
μα το τρένο πόσο αργεί
Τι συμβαίνει απορώ
και τις ώρες τις μετρώ
μ’ αγωνία και μόνη στο σταθμό
περιμένω ακόμα
Η μόνη ανάμνηση που θα κρατώ
απ’ την αγάπη μας αυτή
θα ’ναι το γράμμα σου και θα ρωτώ
γιατί με άφησες γιατί
Να πιστέψω δεν μπορώ
πως για πάντα θα χαθείς
είναι αλήθεια δεν ξέρω τι να πω
περιμένω ακόμα
Η μόνη ανάμνηση που θα κρατώ
απ’ την αγάπη μας αυτή
θα’ ναι το γράμμα σου και θα ρωτώ
γιατί με άφησες γιατί
|
Έna grámma icha chthes
líges léksis dio grammés
ke mu gráfis óti avrio tha ’rthis
ma to tréno póso argi
Ti simveni aporó
ke tis óres tis metró
m’ agonía ke móni sto stathmó
periméno akóma
I móni anámnisi pu tha krató
ap’ tin agápi mas aftí
tha ’ne to grámma su ke tha rotó
giatí me áfises giatí
Na pistépso den boró
pos gia pánta tha chathis
ine alíthia den kséro ti na po
periméno akóma
I móni anámnisi pu tha krató
ap’ tin agápi mas aftí
tha’ ne to grámma su ke tha rotó
giatí me áfises giatí
|