Αγάπη μου κανείς δε σε σταμάτησε
ήρθες εδώ κι η μέρα εκείνη κράτησε
κι εσύ κι εγώ περάσαμε πολλά πριν αυτό
στο laptop του θανάτου το σκυφτό
Φιλιά κλεφτά και λέξεις που θυμίζανε λεφτά
κάποτε θα μιλήσουμε γι’ αυτά
Αγάπη μου έχω εδώ ένα καταφύγιο
που δε χτυπάει του χρόνου το μαστίγιο
να `ρθείς εδώ να κάτσεις και να κάνουμε παιδιά
κι ύστερα θα σκεφτούμε για μετά
Υπάρχουν φράσεις που κανείς δεν τόλμησε να πει
στα πλήκτρα μου ακουμπάω τη φράση αυτή
Αγάπη μου η ζωή δεν καθορίζεται
πρώτα την καίτε κι ύστερα τη βρίζετε
μα εσύ κι εγώ περνάμε μια ζωή σ’ ένα λεπτό
κι ύστερα το χαρίζουμε κι αυτό
Δεν ξέρω πως σε βλέπω κι όταν σβήνουμε το φως
και θησαυρίζει ο κόσμος ο κρυφός
|
Agápi mu kanis de se stamátise
írthes edó ki i méra ekini krátise
ki esí ki egó perásame pollá prin aftó
sto laptop tu thanátu to skiftó
Filiá kleftá ke léksis pu thimízane leftá
kápote tha milísume gi’ aftá
Agápi mu écho edó éna katafígio
pu de chtipái tu chrónu to mastígio
na `rthis edó na kátsis ke na kánume pediá
ki ístera tha skeftume gia metá
Ipárchun frásis pu kanis den tólmise na pi
sta plíktra mu akubáo ti frási aftí
Agápi mu i zoí den kathorízete
próta tin kete ki ístera ti vrízete
ma esí ki egó pernáme mia zoí s’ éna leptó
ki ístera to charízume ki aftó
Den kséro pos se vlépo ki ótan svínume to fos
ke thisavrízi o kósmos o krifós
|