Στο κόκκινο ο δείκτης, η βενζίνη τελειώνει
ανάβω φλας και παίρνω τη στροφή
κοιτάω το καθρεφτάκι μου μα δεν είμαι μόνη
στο πίσω κάθισμα πάλι εσύ
Στο πρώτο βενζινάδικο που βρίσκω μπροστά μου
ο υπάλληλος με κόβει πονηρά
γυαλίζει μ’ ένα κατοστάρικο τα όνειρά μου
κοιτάω το καθρεφτάκι ξανά
Και βλέπω πάλι εσένα
να με κρατάς αγκαλιά
με δυο ματάκια θλιμμένα
να λες απλά ένα γεια
Ξέμεινα από βενζίνη μα κι απ’ αγάπη
μα αγάπη δεν πουλάνε πουθενά
φοράω ζώνη, φτιάχνω λίγο το καθρεφτάκι
πατάω γκάζι, φεύγω ξανά
|
Sto kókkino o diktis, i venzíni telióni
anávo flas ke perno ti strofí
kitáo to kathreftáki mu ma den ime móni
sto píso káthisma páli esí
Sto próto venzinádiko pu vrísko brostá mu
o ipállilos me kóvi ponirá
gialízi m’ éna katostáriko ta ónirá mu
kitáo to kathreftáki ksaná
Ke vlépo páli eséna
na me kratás agkaliá
me dio matákia thlimména
na les aplá éna gia
Ksémina apó venzíni ma ki ap’ agápi
ma agápi den puláne puthená
foráo zóni, ftiáchno lígo to kathreftáki
patáo gkázi, fevgo ksaná
|