Την τελευταία μαχαιριά
δώσ’ μου τη μέσα στην καρδιά.
Μου ‘δωσες τόσες μαχαιριές,
τα στήθια είναι γεμάτα
δώσ’ μου και μια αχ μες στην καρδιά
και ύστερα σταμάτα.
Την τελευταία μαχαιριά, αχ μαχαιριά,
δωσ’ μου τη μέσα στην καρδιά.
Το κουρασμένο μου κορμί
το φάγανε οι στεναγμοί,
κορμί που το τυράννησες
και το ‘χεις κουρελιάσει
μονάχα μες στη μαύρη γη
τους πόνους θα ξεχάσει.
Την τελευταία μαχαιριά, αχ μαχαιριά,
δωσ’ μου τη μέσα στην καρδιά.
Τα νιάτα σου κι οι ομορφιές
με γέμισαν με συμφορές.
Ως πότε θα με τυραννάς
στα δυο σου μαύρα χέρια,
να αντέξω πλέον δεν μπορώ
στου πόνου τα νυχτέρια.
Την τελευταία μαχαιριά, αχ μαχαιριά,
δωσ’ μου τη μέσα στην καρδιά.
|
Tin teleftea macheriá
dós’ mu ti mésa stin kardiá.
Mu ‘doses tóses macheriés,
ta stíthia ine gemáta
dós’ mu ke mia ach mes stin kardiá
ke ístera stamáta.
Tin teleftea macheriá, ach macheriá,
dos’ mu ti mésa stin kardiá.
To kurasméno mu kormí
to fágane i stenagmi,
kormí pu to tiránnises
ke to ‘chis kureliási
monácha mes sti mavri gi
tus pónus tha ksechási.
Tin teleftea macheriá, ach macheriá,
dos’ mu ti mésa stin kardiá.
Ta niáta su ki i omorfiés
me gémisan me simforés.
Os póte tha me tirannás
sta dio su mavra chéria,
na antékso pléon den boró
stu pónu ta nichtéria.
Tin teleftea macheriá, ach macheriá,
dos’ mu ti mésa stin kardiá.
|