O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που ‘φυγες
έχει βουρκώσει ο ουρανός
κι η θλίψη σιγοβρέχει.
Παρηγοριά έχει ο θάνατος,
το λέει και το τραγούδι
και λησμοσύνη ο χάρος,
πέτρα που δε μετακυλά
κι ασήκωτο μολύβι
του χωρισμού το βάρος, το βάρος.
Kοιτάζω την εικόνα σου,
παιδί μου αγαπημένο
παρηγοριά για να βρω
και το γλυκό χαμόγελο
της ζωγραφιάς σου κάνει
τον πόνο μου πιο μαύρο.
Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.
Η αγάπη πάντα είναι διπλή,
το λέει και το τραγούδι
μα ο καημός περισσός,
άξαφνα μες στη μοναξιά
πληγώνει και τρομάζει
σαν ψέμα και σαν μίσος, σαν μίσος.
O ζωντανός ο χωρισμός,
το λέει και το τραγούδι
παρηγοριά δεν έχει,
από την ώρα που ‘φυγες
παιδί μου αγαπημένο
ο νους μ’ εσένα τρέχει.
|
O zontanós o chorismós,
to léi ke to tragudi
parigoriá den échi,
apó tin óra pu ‘figes
échi vurkósi o uranós
ki i thlípsi sigovréchi.
Parigoriá échi o thánatos,
to léi ke to tragudi
ke lismosíni o cháros,
pétra pu de metakilá
ki asíkoto molívi
tu chorismu to város, to város.
Kitázo tin ikóna su,
pedí mu agapiméno
parigoriá gia na vro
ke to glikó chamógelo
tis zografiás su káni
ton póno mu pio mavro.
I agápi pánta ine diplí,
to léi ke to tragudi
ma o kaimós perissós,
áksafna mes sti monaksiá
pligóni ke tromázi
san pséma ke san mísos, san mísos.
I agápi pánta ine diplí,
to léi ke to tragudi
ma o kaimós perissós,
áksafna mes sti monaksiá
pligóni ke tromázi
san pséma ke san mísos, san mísos.
O zontanós o chorismós,
to léi ke to tragudi
parigoriá den échi,
apó tin óra pu ‘figes
pedí mu agapiméno
o nus m’ eséna tréchi.
|