Είχα ένα μαγαζάκι,
δέκα τετραγωνικά
τόσος κόπος και μεράκι
πήγε στράφι τελικά.
Ήταν σκέτο τζιτζιλόνι
με εμπορεύματα εκλεκτά
μα μου ήρθε η εφορία
και μου έφυγε η μαγκιά.
Μια καμπάνα για το Ι.Κ.Α.
μια για το Φ.Π.Α.
ούτε τιμολόγια είχα
μου τη ρίξανε στ’ αυτιά.
Είχα ένα μαγαζάκι,
έβγαινε κουτσά στραβά
με κανένα εξτραδάκι
τσίμα τσίμα τα λεφτά.
Είχα μπόλικη πραμάτεια,
μπρούτζινα κι ασημικά
μα ταμειακή δεν πήρα
και το πλήρωσα ακριβά.
Αμάν αμάν, ανάθεμά σε,
ανάθεμα κακούργα εφορία
που το φτωχό τον άνθρωπο,
φέρνεις σ’ απελπισία.
|
Icha éna magazáki,
déka tetragoniká
tósos kópos ke meráki
píge stráfi teliká.
Ήtan skéto tzitzilóni
me eborevmata eklektá
ma mu írthe i eforía
ke mu éfige i magkiá.
Mia kabána gia to I.K.A.
mia gia to F.P.A.
ute timológia icha
mu ti ríksane st’ aftiá.
Icha éna magazáki,
évgene kutsá stravá
me kanéna ekstradáki
tsíma tsíma ta leftá.
Icha bóliki pramátia,
brutzina ki asimiká
ma tamiakí den píra
ke to plírosa akrivá.
Amán amán, anáthemá se,
anáthema kakurga eforía
pu to ftochó ton ánthropo,
férnis s’ apelpisía.
|