|
Όταν λοιπόν την πρωτοείδε, ένιωσε πόσο ήτανε ξένος
Την αχρηστία των μαρμάρων και των γλυκών συγχορδιών
Τα ρούχα του και τα μαλλιά του μοιάζαν μιας άλλης ηλικίας
Ήταν κάποιος περασμένος κι αυτή ήταν τ’ άγνωστο παρόν.
Αυτή ήταν τα καινούργια στέκια με τον πορτιέρη που διαλέγει
Αυτή ήταν που άλλαζε τις θέσεις στις λίστες επιτυχιών
Ήταν το τέμπο «move your body» κι ήταν ο θάνατος της γλώσσας
Κι ήτανε μπιτ που σπάει με βία το έμμετρό του παρελθόν.
Τα δυο τους μάτια πάντως μοιάζαν, κάπου θα υπήρχε η ίδια ρίζα
Πς άρχισε μια κοινωνία, αυτή εν κινήσει, αυτός κυρτός
Δεν είχε δίλημμα σ’ εκείνην θ’ απευθυνόνταν τα γραπτά του
Και ο ψαλμός του στο χορό της θα ’βγαινε τελετουργικός.
Η εποχή μύριζε θειάφι, παντού κυκλοφορούσε χρήμα
Και από τα κάμπριο που δονούνταν βρεγμένα ανέμιζαν μαλλιά
Η αγάπη μες σ’ αυτό το κάδρο ήταν του δρόμου οι πικροδάφνες
Έμοιαζε να ‘ναι εκτός πεδίου μα υπήρχε μες στη μυρωδιά.
Της πρωτομίλησε με φόβο το βράδυ του γλυκού Σαββάτου
Που τα κανάλια δείχνουν σώου για να σκεπάσουν τη γιορτή
Σε κάποιο κλαμπ έξω απ’ το χρόνο, τον κυκλικό που υπάρχει Πάσχα
Πήγε και τσούγκρισε τ’ αυγό της και σπάσανε κι αυτός κι αυτή.
Κι όταν φιλήθηκαν εκείνη ένιωσε πόσο ήτανε ξένη
Την αχρηστία του ωροσκοπίου και των καλών συγκυριών
Ένιωσε μια καινούρια οδύνη να ξετυλίγει τα μαλλιά της
Κι ένα αεράκι να της φέρνει το μέλλον απ’ το παρελθόν
|
Όtan lipón tin protoide, éniose póso ítane ksénos
Tin achristía ton marmáron ke ton glikón sigchordión
Ta rucha tu ke ta malliá tu miázan mias állis ilikías
Ήtan kápios perasménos ki aftí ítan t’ ágnosto parón.
Aftí ítan ta kenurgia stékia me ton portiéri pu dialégi
Aftí ítan pu állaze tis thésis stis lístes epitichión
Ήtan to tébo «move your body» ki ítan o thánatos tis glóssas
Ki ítane bit pu spái me vía to émmetró tu parelthón.
Ta dio tus mátia pántos miázan, kápu tha ipírche i ídia ríza
Ps árchise mia kinonía, aftí en kinísi, aftós kirtós
Den iche dílimma s’ ekinin th’ apefthinóntan ta graptá tu
Ke o psalmós tu sto choró tis tha ’vgene teleturgikós.
I epochí mírize thiáfi, pantu kikloforuse chríma
Ke apó ta kábrio pu donuntan vregména anémizan malliá
I agápi mes s’ aftó to kádro ítan tu drómu i pikrodáfnes
Έmiaze na ‘ne ektós pedíu ma ipírche mes sti mirodiá.
Tis protomílise me fóvo to vrádi tu gliku Savvátu
Pu ta kanália dichnun sóu gia na skepásun ti giortí
Se kápio klab ékso ap’ to chróno, ton kiklikó pu ipárchi Páscha
Píge ke tsugkrise t’ avgó tis ke spásane ki aftós ki aftí.
Ki ótan filíthikan ekini éniose póso ítane kséni
Tin achristía tu oroskopíu ke ton kalón sigkirión
Έniose mia kenuria odíni na ksetilígi ta malliá tis
Ki éna aeráki na tis férni to méllon ap’ to parelthón
|
