|
Μες στα βαθιά μου όνειρα γελάω
βλέπω τα χρυσά σου μάτια, ψεύτη κόσμε.
μες στα βαμμένα χείλη σου φιλάω
ό, τι αγαπώ κι ότι ξεχνάω.
Είισ’ ένα όνειρο, στις ταραγμένες στου ματιές ξεχνιέμαι
είσ’ ένα όνειρο, στα θαύματα στους πόθους σου
ξενύχτης τριγυρνώ
είσ’ ένα όνειρο.
Μες στα βαθιά μου όνειρα γελάω
βλέπω τη ζεστή καρδιά σου, ψεύτη κόσμε.
μες στις χαμένες σκέψεις σου μιλάω,
περνάω σιωπηλά, σε χαιρετάω.
Είσ’ ένα όνειρο, στις ταραγμένες σου ματιές ξεχνιέμαι
είσ’ ένα όνειρο, στα θαύματα στους πόθους σου
ξενύχτης τριγυρνώ
είσ’ ένα όνειρο.
|
Mes sta vathiá mu ónira geláo
vlépo ta chrisá su mátia, psefti kósme.
mes sta vamména chili su filáo
ó, ti agapó ki óti ksechnáo.
Iis’ éna óniro, stis taragménes stu matiés ksechniéme
is’ éna óniro, sta thafmata stus póthus su
kseníchtis trigirnó
is’ éna óniro.
Mes sta vathiá mu ónira geláo
vlépo ti zestí kardiá su, psefti kósme.
mes stis chaménes sképsis su miláo,
pernáo siopilá, se cheretáo.
Is’ éna óniro, stis taragménes su matiés ksechniéme
is’ éna óniro, sta thafmata stus póthus su
kseníchtis trigirnó
is’ éna óniro.
|
