Νύχτα κάπου στην Ομόνοια
Έφευγε από καβγά
Άσκοπα ριμάδια χρόνια
Που της τάξανε πολλά
Έκρυβε στο πορτοφόλι
Ένα ποίημα σε χαρτί
Διαδρομή σ’ αυτή την πόλη
Μ’ ένα άσκοπο γιατί
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Είχε πάει σαράντα πέντε
Με μπλουτζίν στο πουθενά
Κι αφού δάχτυλα είχε πέντε
Μουτζωνότανε συχνά
Στη ζωή της στην πληγή της
Σ’ ένα λάθος στα παλιά
Η χαμένη επιλογή της
Κι ότι έδιωξε μακριά
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Ξέχασε να μεγαλώσει
Να αλλάξει και τα ρούχα
Ξέχασε και να ξεχάσει
ότι ήταν ταλαντούχα
Άρρωστη απελπισμένη
Η βασίλισσα των πάγων
Που ρωτάει λυπημένη
Στο νησί των λωτοφάγων
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
Πες μου έχει βρέξει
Ή μήπως πέρασε από δω το όχημα του δήμου
Υπάρχει κάτι
Ή μήπως τέλειωσε από χρόνια η ζωή μου
Έχει βρέξει εδώ ψυχή μου
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Ή το όχημα του δήμου καταβρέχει με νερά
|
Níchta kápu stin Omónia
Έfevge apó kavgá
Άskopa rimádia chrónia
Pu tis táksane pollá
Έkrive sto portofóli
Έna piima se chartí
Diadromí s’ aftí tin póli
M’ éna áskopo giatí
Έchi vréksi edó psichí mu
Ti simenun óla aftá
Ή to óchima tu dímu katavréchi me nerá
Iche pái saránta pénte
Me blutzín sto puthená
Ki afu dáchtila iche pénte
Mutzonótane sichná
Sti zoí tis stin pligí tis
S’ éna láthos sta paliá
I chaméni epilogí tis
Ki óti édiokse makriá
Έchi vréksi edó psichí mu
Ti simenun óla aftá
Ή to óchima tu dímu katavréchi me nerá
Kséchase na megalósi
Na alláksi ke ta rucha
Kséchase ke na ksechási
óti ítan talantucha
Άrrosti apelpisméni
I vasílissa ton págon
Pu rotái lipiméni
Sto nisí ton lotofágon
Έchi vréksi edó psichí mu
Ti simenun óla aftá
Ή to óchima tu dímu katavréchi me nerá
Pes mu échi vréksi
Ή mípos pérase apó do to óchima tu dímu
Ipárchi káti
Ή mípos téliose apó chrónia i zoí mu
Έchi vréksi edó psichí mu
Ti simenun óla aftá
Ή to óchima tu dímu katavréchi me nerá
|