Το παλιό ρολόι του μικρού σταθμού
στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού.
Είχε βασιλέψει και με φίλαγες
κοίταζες τα τρένα και δε μίλαγες.
Χάθηκες μέσα στ’ απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.
Στο παλιό μας σπίτι κάθε δειλινό
βγαίνω στο κατώφλι και σε καρτερώ
Και περνούν τα τρένα και σφυρίζουνε
μα τα χελιδόνια δε γυρίζουνε.
Χάθηκες μέσα στ’ απόβραδο
μέσα στη μπόρα, τον καπνό
και τη νυχτιά.
Κι έγινε το Σαββατόβραδο
ένα λουλούδι πεταμένο στη φωτιά.
|
To palió rolói tu mikru stathmu
státhike stin óra tu apochorismu.
Iche vasilépsi ke me fílages
kitazes ta tréna ke de mílages.
Cháthikes mésa st’ apóvrado
mésa sti bóra, ton kapnó
ke ti nichtiá.
Ki égine to Savvatóvrado
éna luludi petaméno sti fotiá.
Sto palió mas spíti káthe dilinó
vgeno sto katófli ke se karteró
Ke pernun ta tréna ke sfirízune
ma ta chelidónia de girízune.
Cháthikes mésa st’ apóvrado
mésa sti bóra, ton kapnó
ke ti nichtiá.
Ki égine to Savvatóvrado
éna luludi petaméno sti fotiá.
|