|
Ένα περιμένω κόκκινο και ξένο
Σαν να πέρασε απ’ τον ουρανό
Σύννεφο της πόλης
Χρώμα αλκοόλης
Μυρωδιά από Θεό και πηλό
Κι όλη αυτή η λάσπη
Στο πρόσωπο σου αστράφτει
Κι είσαι πια εικόνα σε βιτρό
Μια γυμνή ρυτίδα
Κάλπικη σφραγίδα
Άνοιξε μια πόρτα στον καιρό
Σε έντυσε λουλούδι
Σε έβαψε με χνούδι
Κι είπε κατεβαίνω κάπου εδώ
Κι ύστερα από χρόνια
Σου ‘στειλε μπαλόνια
Για να παίζεις με το φως κρυφτό
Κοιμήσου στο παραμύθι της βεντάλιας
Κοιμήσου στα φτερά των εποχών
Κοιμήσου στα πηγάδια των λεωφόρων
Στα ατέλειωτα ζιγκ ζακ λευκών γραμμών
Κοιμήσου στις αψίδες των βαρβάρων
Σε αντένες σε οθόνες σε γκρο πλαν
Στις άδεις τις λαμαρίνες των οχημάτων
Στη σάρκα των θλιμμένων κοριτσιών
Στις στείρες επιγραφές των διοδίων
Στις ράγες των ασύρματων συρμών
Κοιμήσου στην πλατεία διχόνοιας
Στο τέρμα της οδού του μεταξιού
Στη θλίψη των κλειστών ξενοδοχείων
Στα στέκια που τα σώματα γλιστρούν
Κοιμήσου στο κρεβάτι που ουρλιάζει
Σαν κείνο το σκυλί που στο χε πει
“αν είναι να ζαρώσεις από ανία
καλύτερα σαν κάρβουνο να ζεις”
Κοιμήσου σε πακέτα δεδομένων
Στη λάμψη δακρυγόνα που γεννάει
Στις κόκκινες κηλίδες της ασπίδας
Τον γυάλινο τον Μάη που κρατάει
Κοιμήσου στου βεγγαλικού τη φρίκη
Που ζει για μια στιγμή κι ύστερα σκάει
Ένα περιμένω, κόκκινο και ξένο
Σαν να πέρασε απ τον ουρανό
Σύννεφο της πόλης, χρώμα αλκοόλης
Μυρωδιά από Θεό
|
Έna periméno kókkino ke kséno
San na pérase ap’ ton uranó
Sínnefo tis pólis
Chróma alkoólis
Mirodiá apó Theó ke piló
Ki óli aftí i láspi
Sto prósopo su astráfti
Ki ise pia ikóna se vitró
Mia gimní ritída
Kálpiki sfragida
Άnikse mia pórta ston keró
Se éntise luludi
Se évapse me chnudi
Ki ipe kateveno kápu edó
Ki ístera apó chrónia
Su ‘stile balónia
Gia na pezis me to fos kriftó
Kimísu sto paramíthi tis ventálias
Kimísu sta fterá ton epochón
Kimísu sta pigádia ton leofóron
Sta atéliota zigk zak lefkón grammón
Kimísu stis apsídes ton varváron
Se anténes se othónes se gkro plan
Stis ádis tis lamarínes ton ochimáton
Sti sárka ton thlimménon koritsión
Stis stires epigrafés ton diodíon
Stis ráges ton asírmaton sirmón
Kimísu stin platia dichónias
Sto térma tis odu tu metaksiu
Sti thlípsi ton klistón ksenodochion
Sta stékia pu ta sómata glistrun
Kimísu sto kreváti pu urliázi
San kino to skilí pu sto che pi
“an ine na zarósis apó anía
kalítera san kárvuno na zis”
Kimísu se pakéta dedoménon
Sti lámpsi dakrigóna pu gennái
Stis kókkines kilídes tis aspídas
Ton giálino ton Mái pu kratái
Kimísu stu vengaliku ti fríki
Pu zi gia mia stigmí ki ístera skái
Έna periméno, kókkino ke kséno
San na pérase ap ton uranó
Sínnefo tis pólis, chróma alkoólis
Mirodiá apó Theó
|
