Κλείσ’ τα όλα και κατέβα στην πόλη,
σ’ ένα βράδυ μαζευτήκαμε όλοι, το πάρτι αρχίζει.
Οι ειδήσεις σου φτιάχνουν κεφάλι,
κλείσ’ τα όλα και γύρνα απ’ την άλλη, το πάρτι αρχίζει.
Δες, οι δρόμοι γεμίσανε πάλι,
γίνε ένα κι εσύ με τη ζάλη, το πάρτι αρχίζει.
Σαν παιχνίδι που το ‘χεις ξεχάσει,
πες το σύνθημα, δε θα περάσει, το πάρτι αρχίζει.
Έλα απόψε κι εσύ στην πλατεία,
βγες στις γιορτές μ’ όλα τ’ αδέσποτα.
Όταν κλείνουν στον κόσμο οι αγκαλιές,
ανοίγουν τα μέτωπα.
Σαν γιορτή που ανοίγεις τα δώρα,
δες το αύριο, που έρχεται τώρα και δε σε φοβίζει.
Κάνε ότι δε σ’ έχουν αφήσει,
κάτι απόψε ξανά θα αρχίσει, ο κόσμος γυρίζει.
Έλα απόψε κι εσύ στην πλατεία,
βγες στις γιορτές μ’ όλα τ’ αδέσποτα.
Όταν κλείνουν στον κόσμο οι αγκαλιές,
ανοίγουν τα μέτωπα.
Άφησε τα φώτα αναμμένα,
τα `χω όλα, αν έχω εσένα, να παίζεις πλάι μου.
Να γελάμε, να λέμε αστεία,
να γυρνάμε με μία σχεδία μ’ εσένα πλάι μου.
Και τα κύματα σαν μια τραμπάλα,
το φεγγάρι θα μοιάζει με μπάλα μ’ εσένα πλάι μου.
Άνοιξε μια αγκαλιά να ‘ρθω να κρυφτώ
κι όταν θα κουραστείς, τα φυλάω εγώ.
Όλου του κόσμου οι φωνές
απόψε γίνανε φωτιές,
να φτάσουν ως τον ουρανό,
να μοιάζει σαν αληθινό.
Κλείσ’ τα όλα και κατέβα στην πόλη,
σ’ ένα μαζευτήκαμε όλοι, το πάρτι αρχίζει.
Οι ειδήσεις σου φτιάχνουν κεφάλι,
κλείσ’ τα όλα και γύρνα απ’ την άλλη, το πάρτι αρχίζει.
Σαν παιχνίδι που το ‘χεις ξεχάσει,
πες το σύνθημα, δε θα περάσει, το πάρτι αρχίζει.
Έλα απόψε κι εσύ στην πλατεία,
βγες στις γιορτές μ’ όλα τ’ αδέσποτα.
Όταν κλείνουν στον κόσμο οι αγκαλιές,
ανοίγουν τα μέτωπα.
Ό,τι ζήσεις απόψε, θα δεις,
θα μοιάζει μ’ όνειρο,
μια αλήθεια που δε θα τολμάς κι εσύ να πιστέψεις.
|
Klis’ ta óla ke katéva stin póli,
s’ éna vrádi mazeftíkame óli, to párti archízi.
I idísis su ftiáchnun kefáli,
klis’ ta óla ke girna ap’ tin álli, to párti archízi.
Des, i drómi gemísane páli,
gine éna ki esí me ti záli, to párti archízi.
San pechnídi pu to ‘chis ksechási,
pes to sínthima, de tha perási, to párti archízi.
Έla apópse ki esí stin platia,
vges stis giortés m’ óla t’ adéspota.
Όtan klinun ston kósmo i agkaliés,
anigun ta métopa.
San giortí pu anigis ta dóra,
des to avrio, pu érchete tóra ke de se fovízi.
Káne óti de s’ échun afísi,
káti apópse ksaná tha archísi, o kósmos girízi.
Έla apópse ki esí stin platia,
vges stis giortés m’ óla t’ adéspota.
Όtan klinun ston kósmo i agkaliés,
anigun ta métopa.
Άfise ta fóta anamména,
ta `cho óla, an écho eséna, na pezis plái mu.
Na geláme, na léme astia,
na girnáme me mía schedía m’ eséna plái mu.
Ke ta kímata san mia trabála,
to fengári tha miázi me bála m’ eséna plái mu.
Άnikse mia agkaliá na ‘rtho na kriftó
ki ótan tha kurastis, ta filáo egó.
Όlu tu kósmu i fonés
apópse ginane fotiés,
na ftásun os ton uranó,
na miázi san alithinó.
Klis’ ta óla ke katéva stin póli,
s’ éna mazeftíkame óli, to párti archízi.
I idísis su ftiáchnun kefáli,
klis’ ta óla ke girna ap’ tin álli, to párti archízi.
San pechnídi pu to ‘chis ksechási,
pes to sínthima, de tha perási, to párti archízi.
Έla apópse ki esí stin platia,
vges stis giortés m’ óla t’ adéspota.
Όtan klinun ston kósmo i agkaliés,
anigun ta métopa.
Ό,ti zísis apópse, tha dis,
tha miázi m’ óniro,
mia alíthia pu de tha tolmás ki esí na pistépsis.
|