Αφού κλαις κρυφά για μένα,
αφού ξέρω πως πονάς,
γιατί θέλεις την καρδιά μου
πάντα να την τυραννάς
και μου λες δε μ’ αγαπάς.
Το πείσμα κι ο εγωισμός
θα γίνει αγάπη μου καημός
γιατί είναι πάντα χωρισμός.
Αφού ξέρω, η ψυχή σου
άλλη αγάπη δε χωρά,
γιατί πάντα με παιδεύεις
και μου διώχνεις τη χαρά
αχ! μη με βασανίζεις πια.
Το πείσμα κι ο εγωισμός
θα γίνει αγάπη μου καημός
γιατί είναι πάντα χωρισμός.
|
Afu kles krifá gia ména,
afu kséro pos ponás,
giatí thélis tin kardiá mu
pánta na tin tirannás
ke mu les de m’ agapás.
To pisma ki o egismós
tha gini agápi mu kaimós
giatí ine pánta chorismós.
Afu kséro, i psichí su
álli agápi de chorá,
giatí pánta me pedevis
ke mu dióchnis ti chará
ach! mi me vasanízis pia.
To pisma ki o egismós
tha gini agápi mu kaimós
giatí ine pánta chorismós.
|