Δυο χρόνια που σ’ αγάπαγα
μου έκανες καψόνια,
μα θα σου κάνω μια ζημιά
να την θυμάσαι χρόνια.
Την τόση σου την απονιά
θα την πληρώσεις με ζημιά,
τέτοια ζημιά, τέτοια ζημιά
δε θα `χεις πάθει στο ντουνιά.
Τώρα με άλλον θα γυρνώ
για πείσμα, για γινάτι
και θα το δεις πως έβγαλες
μονάχος σου το μάτι.
Την τόση σου την απονιά
αχ, θα την πληρώσεις με ζημιά.
Τέτοια ζημιά, τέτοια ζημιά
δε θα `χεις πάθει στο ντουνιά.
Μου λες να ζήσουμε μαζί
μα τέτοια δε μασάω,
τώρα εσύ κι αν μ’ αγαπάς,
εγώ δε σ’ αγαπάω.
Την τόση σου την απονιά
θα την πληρώσεις με ζημιά.
Τέτοια ζημιά, τέτοια ζημιά
δε θα `χεις πάθει στο ντουνιά.
|
Dio chrónia pu s’ agápaga
mu ékanes kapsónia,
ma tha su káno mia zimiá
na tin thimáse chrónia.
Tin tósi su tin aponiá
tha tin plirósis me zimiá,
tétia zimiá, tétia zimiá
de tha `chis páthi sto ntuniá.
Tóra me állon tha girnó
gia pisma, gia gináti
ke tha to dis pos évgales
monáchos su to máti.
Tin tósi su tin aponiá
ach, tha tin plirósis me zimiá.
Tétia zimiá, tétia zimiá
de tha `chis páthi sto ntuniá.
Mu les na zísume mazí
ma tétia de masáo,
tóra esí ki an m’ agapás,
egó de s’ agapáo.
Tin tósi su tin aponiá
tha tin plirósis me zimiá.
Tétia zimiá, tétia zimiá
de tha `chis páthi sto ntuniá.
|