Γύρισα πάλι στα ίδια μέρη
Κι εκεί που όλα μοιάζαν ξένα
Κάτι μου θύμισε εσένα
Κι είπα, εδώ είναι η πατρίδα
Το φως που ξέρω και με ξέρει.
Κοίταξα μέσα από το τζάμι
Κι είδα στρωμένο το τραπέζι
Δίπλα η κόρη μου να παίζει
Κι είπα, εδώ θέλω να ζήσω
Εδώ κυλάει το ποτάμι.
Άλλοτε πέτρα, άλλοτε σφαίρα
Που δεν μπορεί να κάνει πίσω
Σαν να κρατιέμαι απ’ τον αέρα
Ψάχνω μια γη για να πατήσω.
Έφευγα πάντα σαν το βέλος
Βρήκα ανοιχτό ουρανό και πήγα
Έψαξα αλλού και βρήκα λίγα
Κάποτε ήμουνα των άλλων
Τώρα δικός σας ως το τέλος.
|
Girisa páli sta ídia méri
Ki eki pu óla miázan kséna
Káti mu thímise eséna
Ki ipa, edó ine i patrída
To fos pu kséro ke me kséri.
Kitaksa mésa apó to tzámi
Ki ida stroméno to trapézi
Dípla i kóri mu na pezi
Ki ipa, edó thélo na zíso
Edó kilái to potámi.
Άllote pétra, állote sfera
Pu den bori na káni píso
San na kratiéme ap’ ton aéra
Psáchno mia gi gia na patíso.
Έfevga pánta san to vélos
Oríka anichtó uranó ke píga
Έpsaksa allu ke vríka líga
Kápote ímuna ton állon
Tóra dikós sas os to télos.
|