Άνθρωπε, άλλον άνθρωπο,
ποτέ μην αδικήσεις,
αντί τους άλλους να μισείς,
τον κόσμο κοίτα να χαρείς
τα μάτια σου πριν κλείσεις.
Η ζωή μας είναι λίγη
και τη ζει όποιος προφταίνει
και σ’ αυτό τον ψεύτη κόσμο, αχ!
μίσος και κακία μένει.
Απ’ τη ζωή, ο θάνατος
ένα σκαλί απέχει
και κερδισμένος βγαίνει αυτός
που είναι στην ψυχή καλός
και κρίματα δεν έχει.
Η ζωή μας είναι λίγη
και τη ζει όποιος προφταίνει
και σ’ αυτό τον ψεύτη κόσμο, αχ!
μίσος και κακία μένει.
|
Άnthrope, állon ánthropo,
poté min adikísis,
antí tus állus na misis,
ton kósmo kita na charis
ta mátia su prin klisis.
I zoí mas ine lígi
ke ti zi ópios profteni
ke s’ aftó ton psefti kósmo, ach!
mísos ke kakía méni.
Ap’ ti zoí, o thánatos
éna skalí apéchi
ke kerdisménos vgeni aftós
pu ine stin psichí kalós
ke krímata den échi.
I zoí mas ine lígi
ke ti zi ópios profteni
ke s’ aftó ton psefti kósmo, ach!
mísos ke kakía méni.
|