Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
κι απ’ τα πολλά στα λίγα,
κι απ’ τα πολλά στα λίγα,
μαζεύω φίλους συντροφιά
με μια κρυφή ελπίδα,
με μια κρυφή ελπίδα.
Απ’ το πρωί ξεκίνησα να τρέχω και δε φτάνω
κι απ’ την ταράτσα της Βουλής θα πέσω να πεθάνω.
Ο χάρος παρεξήγησε
και μου ‘δωσε τσιγάρο
προχθές στα σκοτεινά μου,
παράξενα μου μίλησε,
με νόμισε φαντάρο
και σβήνουν τα όνειρά μου.
Αχ! στα στραβά, τα πράγματα σκουραίνουνε και πάνε,
τη μοίρα μου σε σκόνη για τα ρούχα τη βουτάνε.
Οι πόθοι μου μουλιάσανε
βαθιά στην ιστορία
και λένε γι’ αλλαγή,
οι άρχοντες μουχλιάσανε
μες στην πολυκαιρία,
τους δίνω απαλλαγή.
Κλείσε την πόρτα και άσε με να περιμένω απ’ έξω,
δεν ξέρω καν, σαν πρέπει ένα απ’ τα δύο να διαλέξω.
Απ’ τα ψηλά στα χαμηλά
κι απ’ τα πολλά στα λίγα,
κι απ’ τα πολλά στα λίγα,
μαζεύω φίλους συντροφιά
με μια κρυφή ελπίδα,
με μια κρυφή ελπίδα.
|
Ap’ ta psilá sta chamilá
ki ap’ ta pollá sta líga,
ki ap’ ta pollá sta líga,
mazevo fílus sintrofiá
me mia krifí elpída,
me mia krifí elpída.
Ap’ to pri ksekínisa na trécho ke de ftáno
ki ap’ tin tarátsa tis Oulís tha péso na petháno.
O cháros pareksígise
ke mu ‘dose tsigáro
prochthés sta skotiná mu,
paráksena mu mílise,
me nómise fantáro
ke svínun ta ónirá mu.
Ach! sta stravá, ta prágmata skurenune ke páne,
ti mira mu se skóni gia ta rucha ti vutáne.
I póthi mu muliásane
vathiá stin istoría
ke léne gi’ allagí,
i árchontes muchliásane
mes stin polikería,
tus díno apallagí.
Klise tin pórta ke áse me na periméno ap’ ékso,
den kséro kan, san prépi éna ap’ ta dío na dialékso.
Ap’ ta psilá sta chamilá
ki ap’ ta pollá sta líga,
ki ap’ ta pollá sta líga,
mazevo fílus sintrofiá
me mia krifí elpída,
me mia krifí elpída.
|