Πίνω στην υγειά της μοναξιάς
πίνω τη φωτιά της ξεροσφύρι
πίνω και γυρίζω σαν βοριάς
εδώ στης απονιάς το ακρωτήρι.
Το σώμα μου αετού ήταν φωλιά
τα μάτια μου διαβάζαν το σκοτάδι
μα η ψυχή μου απόψε ξεκινά
για τα πικρά δωμάτια του Άδη.
Πίνω στην υγειά κάποιας καρδιάς
που ήταν όμως χάρτινο φεγγάρι
πίνω και πηγαίνω όπου με πας
πίνω και για σένανε βαρκάρη.
Το σώμα μου αετού ήταν φωλιά
τα μάτια μου διαβάζαν το σκοτάδι
μα η ψυχή μου απόψε ξεκινά
για τα πικρά δωμάτια του Άδη.
|
Píno stin igiá tis monaksiás
píno ti fotiá tis kserosfíri
píno ke girízo san voriás
edó stis aponiás to akrotíri.
To sóma mu aetu ítan foliá
ta mátia mu diavázan to skotádi
ma i psichí mu apópse ksekiná
gia ta pikrá domátia tu Άdi.
Píno stin igiá kápias kardiás
pu ítan ómos chártino fengári
píno ke pigeno ópu me pas
píno ke gia sénane varkári.
To sóma mu aetu ítan foliá
ta mátia mu diavázan to skotádi
ma i psichí mu apópse ksekiná
gia ta pikrá domátia tu Άdi.
|