|
Τα μάτια σου απλώθηκαν στο σχήμα της σιωπής μου
κι ένιωσα τον άνεμο να τρέχει σαν τρελός,
να καταστρέψεις ήθελες το τσίρκο της ζωής μου
μα ύστερα μετάνιωσες, και είπες δυστυχώς
Σαν ήρωας του Λωτρεαμόν σε απόκρυφο βιβλίο
παιδί της επανάστασης με τάσεις μυστικές
ακροβατούσα συνεχώς στα όρια της τρέλας
μέσα σε κόσμο αδιάφορο με Σάρτρ και με Μπωντλέρ
Από μπροστά μου πέρασαν χορεύοντας εικόνες
κάποια κομμάτια από τον παλιό χαμένο μου εαυτό
τον κόσμο μου τον έκλεισα σε ψευτοθεωρίες
συμβιβασμούς, χαμόγελα και αυτοκριτικές..
Μα δώσε μου μόνο ένα λεπτό κρυφής απολογίας
αφού ο Θεός σου θέλησε να είσαι ο δικαστής
και μην το πάρεις πως ζητώ καλή δικαιολογία
ν’ αλλάξεις την απόφαση την ύστατη στιγμή
Τώρα στη νύχτα της σιωπής και της απελπισίας
τα μάτια σου μια υπόσχεση που αργεί πολύ να βγει
βέλη θα ρίξει πίσω μου μια παιδική οπτασία
κι αθόρυβα ξανά μέσα στην πόλη θα χαθεί.
|
Ta mátia su aplóthikan sto schíma tis siopís mu
ki éniosa ton ánemo na tréchi san trelós,
na katastrépsis ítheles to tsírko tis zoís mu
ma ístera metánioses, ke ipes distichós
San íroas tu Lotreamón se apókrifo vivlío
pedí tis epanástasis me tásis mistikés
akrovatusa sinechós sta ória tis trélas
mésa se kósmo adiáforo me Sártr ke me Bontlér
Apó brostá mu pérasan chorevontas ikónes
kápia kommátia apó ton palió chaméno mu eaftó
ton kósmo mu ton éklisa se pseftotheoríes
simvivasmus, chamógela ke aftokritikés..
Ma dóse mu móno éna leptó krifís apologias
afu o Theós su thélise na ise o dikastís
ke min to páris pos zitó kalí dikeologia
n’ alláksis tin apófasi tin ístati stigmí
Tóra sti níchta tis siopís ke tis apelpisías
ta mátia su mia ipóschesi pu argi polí na vgi
véli tha ríksi píso mu mia pedikí optasía
ki athóriva ksaná mésa stin póli tha chathi.
|
