|
Για όλα αυτά που ένιωσα στιγμή δε μετανιώνω
Κι ούτε φοβάμαι όπως εσύ στα μάτια να σε δω
Για όλα μου τα σ’ αγαπώ με πλήρωσες με πόνο
Έπεσα και σηκώθηκα και πάλι προχωρώ
Με τα χέρια μου ανοιχτά το ταξίδι μου αυτό θα ξεκινήσω
Με τα χέρια μου ανοιχτά κι ας πονάει από μέσα η καρδιά
Δεν χρειάστηκε ποτέ συναισθήματα εγώ να ασφαλίσω
Εσύ πια να ανησυχείς που πεθαίνεις κάθε μέρα και γελάς
Για μένα είσαι παρελθόν σου λέω δεν υπάρχεις
Και δεν αλλάζει τίποτα συγγνώμη και να πεις
Για όλα αυτά που έκανες άδικα τώρα ψάχνεις
δικαιολογίες και άλλοθι δεν πρόκειται να βρεις
Με τα χέρια μου ανοιχτά το ταξίδι μου αυτό θα ξεκινήσω
Με τα χέρια μου ανοιχτά κι ας πονάει από μέσα η καρδιά
Δεν χρειάστηκε ποτέ συναισθήματα εγώ να ασφαλίσω
Εσύ πια να ανησυχείς που πεθαίνεις κάθε μέρα και γελάς
Εσύ πια να ανησυχείς που πεθαίνεις κάθε μέρα και γελάς
|
Gia óla aftá pu éniosa stigmí de metanióno
Ki ute fováme ópos esí sta mátia na se do
Gia óla mu ta s’ agapó me plíroses me póno
Έpesa ke sikóthika ke páli prochoró
Me ta chéria mu anichtá to taksídi mu aftó tha ksekiníso
Me ta chéria mu anichtá ki as ponái apó mésa i kardiá
Den chriástike poté sinesthímata egó na asfalíso
Esí pia na anisichis pu pethenis káthe méra ke gelás
Gia ména ise parelthón su léo den ipárchis
Ke den allázi típota singnómi ke na pis
Gia óla aftá pu ékanes ádika tóra psáchnis
dikeologies ke állothi den prókite na vris
Me ta chéria mu anichtá to taksídi mu aftó tha ksekiníso
Me ta chéria mu anichtá ki as ponái apó mésa i kardiá
Den chriástike poté sinesthímata egó na asfalíso
Esí pia na anisichis pu pethenis káthe méra ke gelás
Esí pia na anisichis pu pethenis káthe méra ke gelás
|
