|
Ίσως πρέπει να με μισήσεις
να διαλέξεις το πιο όμορφο λάθος
δες μες στα μάτια μου την δεύτερη όψη
σχοινί τεντωμένο βαθιά θα με κόψει
Αρχίζω να τρέχω εικόνες ραγίζουν
ζωή που κυλάει και ψάχνει μια λίμνη
εσύ από κάτω να μαζεύεις σταγόνες
συνέχεια θα παίζεις με τους ίδιους κανόνες
Πλέον νομίζω ότι ανατέλλω
θυμάμαι τα λόγια σου και επιμένω
θα κλείσω τον έρωτα σε πόλεις και χάρτες
θ’ αφήσω τη θλίψη μου να δώσει τις μάχες
Το ξέρω στο τέλος θα γονατίσω
δε θα `ναι υπόκλιση μα απέραντο μίσος
εσύ θα κερδίσεις μα θα σου στερήσω
το ταξίδι που λάτρευες θα συνεχίσω
|
Ίsos prépi na me misísis
na dialéksis to pio ómorfo láthos
des mes sta mátia mu tin defteri ópsi
schiní tentoméno vathiá tha me kópsi
Archízo na trécho ikónes ragizun
zoí pu kilái ke psáchni mia límni
esí apó káto na mazevis stagónes
sinéchia tha pezis me tus ídius kanónes
Pléon nomízo óti anatéllo
thimáme ta lógia su ke epiméno
tha kliso ton érota se pólis ke chártes
th’ afíso ti thlípsi mu na dósi tis máches
To kséro sto télos tha gonatíso
de tha `ne ipóklisi ma apéranto mísos
esí tha kerdísis ma tha su steríso
to taksídi pu látreves tha sinechíso
|
