Όταν δε σ’ έχω δίπλα μου
η νύχτα με σκοτώνει
είναι η ζωή μαρτύριο
γι’ αυτούς που ζούνε μόνοι
Όταν δεν είσαι δίπλα μου
κλαίει η καρδιά ματώνει
Το τελευταίο φεγγάρι να ’ναι αυτό
που μας βρίσκει χωρισμένους
γιατί δεν το αντέχω να το ζω
να μας βλέπει ο κόσμος ξένους
Το τελευταίο φεγγάρι να’ναι αυτό
που μακριά μου σε φωτίζει
γιατί απ’τον δικό σου εγωισμό
να πονάω δεν αξίζει
Όταν δε σ’ έχω δίπλα μου
η νύχτα με τυλίγει
η απουσία σου θηλιά
που στο λαιμό με πνίγει
Όταν δεν είσαι δίπλα μου
η νύχτα με τυλίγει
|
Όtan de s’ écho dípla mu
i níchta me skotóni
ine i zoí martírio
gi’ aftus pu zune móni
Όtan den ise dípla mu
klei i kardiá matóni
To telefteo fengári na ’ne aftó
pu mas vríski chorisménus
giatí den to antécho na to zo
na mas vlépi o kósmos ksénus
To telefteo fengári na’ne aftó
pu makriá mu se fotízi
giatí ap’ton dikó su egismó
na ponáo den aksízi
Όtan de s’ écho dípla mu
i níchta me tilígi
i apusía su thiliá
pu sto lemó me pnígi
Όtan den ise dípla mu
i níchta me tilígi
|